Hoe een kind ontdekt wat genade betekent


In de veranda van mijn grootmoeder hing een schommel. Tijdens haar laatste levensjaren ging ze daar nog graag zachtjes op zitten schommelen en neuriede dan oude kerkliederen. Ik zie haar daar nog zitten met een wit hoofddoekje omgeslagen, een tegemoetkoming aan de meedogenloze opmars van de chemotherapie.

Wanneer ik als opgroeiende jongen haar opzocht, dan vroeg ze me altijd om een poosje naast haar op de schommel te komen zitten. Dan klopte ze met haar hand zachtjes op mijn been en sprak mij toe met “m’n allerliefste”. Zolang mijn grootmoeder leefde, was er altijd - ondanks al haar pijnen – voor mij een plaatsje vrij op de schommel.


Mocht iemand mij vragen om de betekenis van ‘genade’ uit te leggen, dan zou ik een tekeningetje maken van mijn grootmoeders schommel. De plek waar ik mij nooit voorzichtig moest uitdrukken of uitleg geven. Ik hoefde mij geen zorgen te maken, ongeacht wat voor ballast ik ook met me meedroeg. De schommel in de veranda, symbool van mijn grootmoeders aanwezigheid, schonk me zonder enige voorwaarde genade.

Terry Hershey

Reacties

Anoniem zei…
Ja, wonderlijk hoe mensen , mijn moeder, kennissen en familie in het leven staan en hun zachtheid en kracht uitstralen wat de ander en ook mij gerust kan stellen. Dit geeft vertrouwen. Zo heeft de dood mij vertrouwen gegeven, ik hoop dat deze vorm van genade bij me blijft.
Truus Van Dam zei…
Zelf heb ik mijn grootouders niet gekend.Maar onze kinderen hebben wel hun oma gekend ,een die altijd moest werken 5 kinderen .En mijn eigen moeder die al jong weduwe was,ik was 5 toen mijn vader overleed zei heeft het niet zo makkelijk gehad maar dat realiseer je pas als je zelf ouder word.Was wel lief voor onze kinderen.
Elisabeth zei…
'Genadeplekje', wat leuk gezegd, als kind op het tuinpad...ik zat er hoopjes zand te maken en de korreltjes rolden er weer af...later onkruid wieden op het pad, leren fietsen, wandelen met mijn moedertje. Ook de trapjes aan de voordeur, alleen in het zonnetje, de wolken wegkijken op zondag en te bedenken dat de zon er altijd wel moest zijn op zo'n dag, wat een vredige rustige heuglijke momentjes😊💫🌤️

Meest gelezen

Een verrassend TV-gesprek met Nikolaas Sintobin sj en Etienne Vermeersch over de verkiezing van paus Franciscus

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Waarom ik paus Franciscus zo dankbaar ben

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren - citaat

De toespraak van 4 minuten die ervoor zorgde dat Bergoglio werd verkozen tot paus - Waarom ik paus Franciscus zo dankbaar ben

Paus Franciscus over de enige zekerheid die hij heeft - Waarom ik paus Franciscus zo dankbaar ben - citaat

Een uitnodiging tot innerlijke vrijheid - Luisterend leiderschap in het voetspoor van Ignatius van Loyola - Serie van Nikolaas Sintobin sj (6/7)

De vier "speerpunten" van de jezuïeten wereldwijd - Luisterend leiderschap in het voetspoor van Ignatius van Loyola - Serie van Nikolaas Sintobin sj (7/7)