Wat een stervende vrouw me leerde over dankbaarheid - Mijmering van Nikolaas Sintobin sj

 


Mijn moeder overleed meer dan 20 jaar geleden aan de vreselijke A.L.S.. De laatste letters die ze met onze hulp op een alfabetkaart aanwees waren MERCI. Deze reactie ontving ik enkele dagen geleden op een blogje dat ik schreef over dankbaarheid. Ik werd er stil en blij van. Ook dankbaar. Wat een genade als je, na wat ongetwijfeld een lange lijdensweg was, je aardse leven zo mag eindigen. Wat een toegangsdeur naar de volheid van leven.

Dankbaarheid is niet iets waar je zomaar voor kiest. Het is een genade die je ontvangt. Je kan er aan meewerken. Oefening baart kunst. Dat geldt in het bijzonder voor het gebed dat dankbaarheid heet. Danken betekent dat je Gods werkzame aanwezigheid weet op te merken. Dat je in de hectiek van het leven steeds weer aandacht geeft aan wat je blij, vertrouwvol of energiek maakt en dat in verband brengt met de Bron van alle leven.

 

Wie hier een gewoonte van maakt leert ook kleine rimpelingetjes van dankbaarheid op het spoor komen. Die zijn belangrijker dan grote opstoten. Om de eenvoudige reden dat ze zich veel vaker voordoen. Vele kleintjes maken groot.  

 

Dankbaarheid heiligt het verleden en wijst de weg naar de toekomst. Immers, doorheen die kleine maar talrijke speldenprikjes kan je het nieuwe van God op het spoor komen. Dankbaarheid wijst aan waartoe Gods genade uitnodigt. Dat is vaak anders dan we zelf hadden verwacht of gehoopt. Steeds beter.

 

Nikolaas Sintobin sj

Reacties

Unknown zei…
"In de hectiek van het leven steeds weer aandacht kunnen geven aan wat blij, vertrouw vol of energiek maakt en dat in verband brengen met de Bron van alle leven",
is inderdaad een heel mooi levensgeschenk
lode zei…
... en dus:
oprechte dank voor reeds zoveel deugddoende woorden, geachte broeder Nikolaas!
annie zei…
Dank je wel!!! Ik ervaar het ook op deze wijze!!
Het gevoel dat je in moeilijke perioden niet in de steek gelaten wordt door Hem die met ons -en mij- meegaat en hoop en kracht geeft!!
Ghislaine zei…
Ook na die hevige brand van ons huis, zijn we ook zo dankbaar voor de vele blijken van medeleven en creativiteit van mensen die ons zo genegen zijn. Tot op heden vervaren wij nog altijd dat mensen ons helpen en daar voelen we zeker de genade van God. Het is ook een onderscheiding dat God door mensen met ons bezig is ook al is het nu reeds van 8 februari geleden.

Meest gelezen

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)

Bidden met de Bijbel - een nieuw boek van Nikolaas Sintobin sj