Een, twee en drie

Als je er voor jezelf woorden op kan plakken, dan kan dat een hele stap vooruit zijn. Wij zijn immers wezens van het woord.

Als je het uit kan spreken tegenover een medemens, dan wordt het nog helemaal anders. Wij zijn immers wezens van relatie.

Als je het tenslotte ook nog kan loslaten, uit handen geven, toevertrouwen, afgeven … dan heb je een groot geschenk ontvangen. Wij zijn immers wezens van God. Hij draagt ons. Ook onze zorgen.

Reacties

Meest gelezen

George Coyne sj, astronoom: waarom God niet alwetend is en toch wel (1/3)

De moed om te aanvaarden dat men aanvaard is - Piet van Breemen sj op zijn best

Waarom lijken geloof en wetenschap onverenigbaar? Jezuïet-astrofysicus George Coyne sj antwoordt (2/3)

Heilig Hart van Jezus, waarover gaat dat eigenlijk over? - Vlog van Nikolaas Sintobin sj

Zou God een marsmannetje kunnen zijn? Antwoord van jezuïet astrofysicus George Coyne sj (3/3)

Zomerwens en enkele leestips van Nikolaas Sintobin sj

Hoe kan je van bijbelgebed een leerschool in verlangen maken? - (3/6) Een serie van Nikolaas Sintobin sj

Wat een klein kind Augustinus leerde over God - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor het feest van de Triniteit

Liefde kan vleugels geven - ontroerende animatiefilm