Ernstig


“Uit een recente enquête van het weekblad Flair blijkt dat maar liefst acht op de tien vrouwen boven de dertig de eeuwige trouw niet meer ernstig nemen.”

Ik ben niet meteen een trouwe lezer van Flair, maar ik vond deze zin in een kwaliteitsweekblad dat een commentaar gaf bij deze enquête. Het is duidelijk naar welke maatschappelijke evoluties deze cijfers verwijzen. Gisteren stond er in de dagbladen te lezen dat het aantal echtscheidingen vorig jaar sterk was gestegen. Maar ik ben het niet eens met de gebruikte bewoordingen die lijken te suggereren dat voor jongere mensen eeuwige trouw niet meer belangrijk zou zijn. Dit komt niet overeen met mijn ervaring.

Het tegendeel lijkt me waar te zijn. Er is een heel groot verlangen naar eeuwige trouw. Zowel bij heel jonge mensen als bij minder jonge jonge mensen – Tony Anatrella, een specialist in jeugdpsychologie en –psychiatrie stelt dat thans de bovengrens van de adolescentie verschoven is naar 38 jaar.

De lat wordt door velen hoog gelegd. Soms onbereikbaar hoog. Maar de voorbereiding om die trouw ook waar te maken en het ondersteunende maatschappelijke kader ontbreken vaak. Men hoopt er wel op. Men verlangt naar eeuwige trouw. Maar ten gronde durven en kunnen velen er niet in geloven. Het duurt zolang als het duurt. Achter een romantische benadering gaat vaak puur fatalisme en determinisme schuil. De slaagkansen van het huwelijk lijken puur af te hangen van hormonen en van het toeval van ontmoetingen.

In zekere zin ook niet echt vreemd. Het huwelijk, ttz wederzijdse levenslange trouw, is volstrekt onnatuurlijk. Het is, naar menselijke maatstaven, zo goed als onmogelijk. Hetzelfde kan trouwens gezegd worden voor het levenslange (celibataire) priesterschap en/of engagement in het religieuze leven.

Niet zo vreemd dat ik bij huwelijksvoorbereidingen vaak vaststel dat de verloofden diep geraakt zijn als ik hen uitleg wat het christelijk huwelijk precies inhoudt en hoezeer zij dan naar dit sacrament kunnen gaan verlangen. Ook al is hun geloof meer dan eens wankel.

Schuilt hier geen gevaar van een al te utilitaristische of instrumentalistische benadering van het sacrament van het huwelijk?

Toegegeven, een sacrament is geen toverpilletje dat op magische wijze beschermt tegen allerhande gevaren. Maar het is wel een gratuite gave waarin onze God zijn hulp en bijstand schenkt aan de mens die daar zo’n nood aan heeft. Met als enige voorwaarde dat de mens zich wil openstellen voor die genade.

So what …

Reacties

Een reactie posten

Meest gelezen

Dé tip van Paus Franciscus voor een geslaagd leven

Afbeelding
Paus Franciscus biedt ons een heel nieuwe weg aan voor vernieuwing, en dit speciaal voor de Kerk. Vernieuwing mag voor hem niet betekenen dat men zijn tijd verprutst met structuren of dat men nog iets nieuws gaat opzetten. Vernieuwing betekent veeleer dat men de centrale plaats van Christus terugwint. En dit, op zijn beurt, vraagt een totaal nieuwe geest en een volkomen nieuw hart. De vernieuwing die Paus Franciscus ons voorhoudt is de bekering van het hart. Dit kan maar als we onze weg samen met Jezus gaan en in nauw contact blijven met Hem. Daarom   blijft hij erop aandringen dat we elke dag een passage uit het Evangelie lezen, daarover nadenken en bidden; of we nu in tram of trein zitten, of thuis zijn. Dit is met Jezus optrekken. Als we dit soort van engagement om iedere dag met Jezus op weg te gaan op ons nemen, dan beginnen we te leven in een wereld van genade. En dit is meer dan vertrouwen op menselijke inspanningen. Als Jezus mee met ons op weg gaat, onze gids is, dan z
Meer lezen

De tenen van God (1/4)

Afbeelding
“ De tenen van God. Mijn schizofrenie ”. Zo heet het autobiografische boek van Michel Mestrum (ISBN 978 90 6445 881 1). Michel is ervaringsdeskundige. Na een jarenlange opname in de psychiatrie is hij erin geslaagd om zijn zelfstandigheid te herwinnen. Verstandig en talig als hij is, weet hij het onvatbare van zijn psychose haarscherp te verwoorden. Zijn kracht haalt Michel in belangrijke mate uit zijn geloofsleven. Hieronder vindt u enkele sterke citaten. “Net zoals het literatuur betaamt zoek ik kleintjes die spanning te beleven tussen het leven ontvangen zoals het ons gegeven werd, en dankbaar genieten van wat ons allemaal wordt aangereikt, en aan de andere kant genoeg inzicht en tegelijk berusting hebben om te aanvaarden wat ons niet gegeven werd, en om ook daarmee op weg te gaan, wetend dat wij ook daarin de voorbode moeten zien van alles wat wij verder zullen moeten achterlaten of zullen moeten missen.  Derhalve moet je durven dromen en je leven mee laten bepalen door een ars m
Meer lezen

Geloof jij in engelen? - De mening van Nikolaas Sintobin sj

Afbeelding
Een tijd geleden verscheen op de theologenblog onderstaande overweging van mijn hand: Geloof jij in engelen? Hieronder vind je een uittreksel alsook een link naar de volledige tekst. ... In onze tijd klinkt het vreemd te spreken over geesten en engelen. Er zijn goede redenen om hier omzichtig mee om te gaan. Voor je het weet verlaat je helemaal het domein van het christelijk geloof. Tegelijk weten we dat ze een Bijbels gegeven zijn en dat ze in de christelijke traditie best hun plaats hebben. Zo is in de Rooms-Katholieke Kerk 29 september het feest van de aartsengelen. Wat kan je hier vandaag mee? Het getuigenis van Pierre Favre spreekt me sterk aan. Meer nog, ik vind het uitdagend en oproepend. Zijn geloof in engelen en geesten heeft niets te maken met vreemde esoterische wezens, al of niet met kleurrijke vleugels. Het is wel een beeld dat hij gebruikt om een fundamenteel aspect van zijn geloofservaring te benoemen. Favre gelooft voluit in Gods voorzienende liefde voor elke mens, ook
Meer lezen

Als Ignatius van Loyola een toekomstige heilige aanraadt om niet te veel te bidden

Afbeelding
Onderstaand citaat komt uit een brief van Ignatius van Loyola aan Francisco de Borja, hertog van Gandía en onderkoning van Spanje. Ignatius schreef deze brief aan Francisco kort nadat deze, eerst in geheim,   jezuïet was geworden. Hij was toen nog steeds onderkoning van Spanje. De later heilige Francisco de Borja sj besteedde vele uren per dag aan gebed. Té veel, vond Ignatius. Hij schrijft :   “ Ik verkies dat de helft van die tijd omgezet wordt in studietijd, want de kennis … blijkt altijd heel belangrijk of nuttig voor de toekomst. Besteed die tijd voor het bestuur van uw staat, voor geestelijke gesprekken … Het leidt geen twijfel dat er meer verdienste is voor de ziel en meer genade als ze van haar Heer kan genieten in verscheiden activiteiten en op verschillende plaatsen, eerder dan in één enkele …” (20 september 1548) God kan je vinden in alle dingen , niet alleen in gebed.
Meer lezen

Als monniken geen godzoekers zijn, wat zijn ze dan wel? - Homilie van Nikolaas Sintobin sj

Afbeelding
6de zondag na Pasen Handelingen 10,25-26.34-35.44-48      1 Johannes 4,7-10      Johannes 15,9-17   Wat is je diepste verlangen Waarvoor zou je naar de andere kant van deze aardbol trekken om het te vinden? Waar heb je alles voor over? Wat een vraag … Uiteraard is het antwoord verschillend voor elk van ons. Maar het is wel een vraag die we allemaal op de een of de andere manier in ons meedragen, als een droom, een onuitgesproken verzuchting. En doorgaans heeft het te maken met geluk, met duurzaam geluk, met alomvattend geluk. Welke ook de concrete vorm daarvan mag zijn. We weten allen dat het niet makkelijk is om dit verlangen te bevredigen. Als je de publiciteit mag geloven, heeft het te maken met geld, mooie kleren, lekker eten, een mooi huis, een leuke job, een goede gezondheid, een goede relatie, een slanke lijn, lachende kinderen, afwezigheid van problemen … Het staat als een paal boven water dat al die zaken belangrijk en goed zijn, en ook daadwerkel
Meer lezen