Volwassen

Laura Dekker, 13 jaar oud, zeilt graag en goed. Intussen is zowat heel de wereld op de hoogte van dit heugelijke nieuws. Daarnet hoorde ik nog een uitvoerige reportage over deze jonge deerne op de BBC. Meer bepaald over haar verlangen om op haar eentje de wereld rond te zeilen.

Het lijkt voor vele “waarnemers” een heel moeilijk, zoniet onontwarbaar kluwen te zijn.

Te gek om dood te doen. Het herinnerde me een artikeltje dat ik eens las in een krantenrubriek waar ouders aan opvoedingsspecialisten vragen konden stellen. Een moeder schreef over haar dochtertje van 8 dat zich per se elke dag wilde schminken. De brave vrouw wist niet hoe met dit toch zo authentieke verlangen van haar kind om te gaan.

Toegegeven, de inzet is niet dezelfde. Maar gaat het ten gronde niet over hetzelfde?

Kinderen hebben allerhande dromen en verlangens. Soms te gek om dood te doen. En maar goed ook. Daarvoor zijn het kinderen. Ze hebben er het volle recht op. Maar ze hebben net zo goed recht op en nood aan volwassenen die hen leren hoe met die dromen en verlangens om te gaan; die hen grenzen kunnen aanzeggen; die kunnen toestaan en gunnen en dus ook durven verbieden; die hen confronteren met het realiteitsprincipe dat tussen droom en werkelijkheid wetten in de weg staan en praktische bezwaren.

Denkt u ook niet?