Bart vertelt waarom hij toch blij is bij de dood van opa
Gisteren
postte ik de homilie bij de uitvaart van opa Jean. Vandaag
deel ik met u het gedichtje dat zijn kleinzoon, Bart, 11 jaar, schreef voor het
gedachtenisprentje.
Liefste opa.
Vorige week speelden we samen badminton.
Je kon het zo goed dat ik telkens verloor.
Nu verlies ik opnieuw. Ik verlies mijn opa,
mijn beste vriend. Hij is onvervangbaar.
Maar toch ben ik blij. Ik ben blij
dat ik zo een lieve, fantastische opa heb
gekend,
die bovendien nog zo veel kon.
Nu vieren we feest. Niet dat we het leuk
vinden.
Maar we vieren feest in opa’s plaats.
Want nu is hij blij dat hij in de hemel is,
het paradijs.
Ik zal je nooit vergeten, opa. Want ik zie je
graag.
Bart
Reacties