In deze aflevering van Kloostergesprekken spreekt Leo Fijen met Nikolaas Sintobin SJ, Vlaamse jezuïet, schrijver en geestelijk begeleider. Nikolaas weet als geen ander hoe geloof en leven elkaar raken in de kleine momenten van aandacht, twijfel en vertrouwen. Dit gesprek is een voorbereiding op Advent en Kerstmis – een tijd van verlangen, stilte en verwachting. Nikolaas Sintobin nodigt uit om de weg van Maria te volgen: haar aarzeling, haar twijfel, haar worsteling, maar ook haar vreugde wanneer zij “ja” zegt tegen God. Hij laat zien dat geloof niet begint met zekerheid, maar met openheid; niet met weten, maar met bereidheid om je te laten roepen. Aan de hand van zijn nieuwste boek over tien markante Bijbelverhalen neemt Nikolaas ons mee in een geestelijke retraite: een weg naar innerlijke rust en vertrouwen. Een gesprek over roeping, overgave en de vreugde van het ja-woord dat alles verandert. Luister en laat je meenemen in de stille verwachting van Advent, op weg naar Kerst...
Reacties
ik ben door eigen ervaring eens met de tekst in mijn interpretatie.
In mij leven was ik eerst niet "echt gelovig", hoewel alle redenen waren om Gods Hulp te roepen.Later heb ik ontdekt "groot Geloof" bij anderen. Dat maakte mij ook "gelovig" van overtuiging. Tijd lang ging goed met mijn beleven van mijn "Geloof". Blijkbaar was mijn " Geloof" vanzelfsprekend dat ik niet onderhouden heb, en niet veel moeite vergend, daardoor is "verbleekt", zelfs heb ik mijn God in steek gelaten.
Later ben ik toch in mijn moeilijke periode , " God gaan zoeken" voor mijn assistentie en Wonderen gebeurden.Door die Wonderen ben ik gaan vanzelfsprekend God beschouwen als mijn vaste "helper" dat ook zonder bidden of passend werk doen, of danken, God zou zelf diensten verlenen, dacht ik toen,
zou God voor mij klaarstaan.
Daarna, toen weer was ik in "nood", toen weer opnieuw God gaan roepen en bidden en dat hielp.
Dat advies van de Heer Paus Franciscus dat "hartstochtelijk bidden" zal verhoord worden door God, dat is voor mij echt waar. Voor mij is de les "hartstochtelijk bidden voor hulp" en ook meteen na hulp/wonder ook bedanken God.