Waarom je niet aan de woestijn ontkomt

Woestijnervaring is van levensbelang voor een volwassen relatie met God. Indien wij geëngageerde gelovigen zijn, mannen of vrouwen, dan zal God ons op zeker ogenblik naar de woestijn leiden. Daar laat Hij ons diep in onszelf kijken en onszelf zien zoals Hij ons ziet. Dit betekent dat wij zullen worden geconfronteerd met de donkere kanten van ons leven, de dingen die wij voor God en de rest van de wereld zo goed mogelijk verborgen houden.

Met Jezus was het niet anders. “Geleid door de Geest zwierf HIj veertig dagen rond in de woestijn, waar Hij door de duivel op de proef werd gesteld” (Lc. 4,1-2). Jezus bood Satan moedig weerstand: “Daarna liet de duivel Hem met rust, en meteen kwamen er engelen om voor Hem te zorgen” (Mt. 4,11). Ook wij staan hier in onze woestijn oog in oog met Satan en met onze eigen verleidingen. Juist zoals Jezus dit heeft ervaren. Maar net zoals Jezus tijdens zijn strijd in de woestijn er niet alleen voor stond, zo staan ook wij er niet alleen voor.

Laten wij ons, op onze vastentocht, leiden door de Geest. En laat ons de moed te hebben naar de woestijn te trekken, net zoals Jezus dat deed. Bidden we tijdens deze weken van de vasten dat God onze zwakheid kracht wil schenken, zoals ook Jezus Gods kracht mocht ervaren. Zoals de heilige Paulus er ons aan herinnert: “Maar Hij zei: ‘Je hebt niet meer dan mijn genade nodig, want kracht wordt zichtbaar in zwakheid’ ” (2 Kor. 12,9).

Jezus’ woestijntijd bereidde Hem voor op zijn openbaar optreden. Als wij onze woestijntijd achter ons laten en onze demonen met Gods hulp kunnen weerstaan, dan staan wij sterker. Het is in de woestijntijd – onze tijd van gebed, eenzaamheid en alleen-zijn met God - dat God ons klaarmaakt voor onze volgende stap.

Becky Eldredge