Kan een reiger onderscheiden?
Niet alle goede ideeën zijn goed. Deze reiger denkt goed te doen. Hij vergist zich, op tragische wijze
Meest gelezen
Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Waarom ik paus Franciscus zo dankbaar ben
De beelden waren schokkend. Het was op oudejaarsavond 2020 op het Sint-Pietersplein in Rome. Paus Franciscus schudde de handen van een aantal aanwezigen. Plots trok een dame zo hard aan de hand van de paus dat hij bijna omviel. De videobeelden tonen hoe zijn gezicht vertrok van pijn en van ergernis. Omdat ze maar aan zijn hand blééf trekken gaf Franciscus haar uiteindelijk een boze tik op de hand waarna ze hem eindelijk losliet. ’s Anderendaags excuseerde paus Franciscus zich tijdens zijn nieuwjaarstoespraak publiekelijk voor zijn houding. Meer nog, hij nodigde de dame uit om bij hem op bezoek te komen. Blijkbaar vond Franciscus dat hij iets had goed te maken. Alles wijst erop dat de paus zich had laten leiden door spontane woede. Net zoals Jezus, in de evangelielezing van vandaag. Hij is er duidelijk boos, heel boos. Meer nog, de evangelist beschrijft hoe Jezus er geweld gebruikt. Dat zijn we niet gewoon van Hem. Toch suggereert Johannes niet dat Jez...
Waar zie jij sporen van menselijkheid? - Verrassend videootje
Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren - citaat
Ignatius van Loyola heeft ons niet alleen de schat van de Geestelijke Oefeningen nagelaten, maar ook een groot aantal brieven, die van hem één van de meest veelzijdige schrijvers van zijn tijd maken. Hierbij een brief daterend uit 1555, die voor ons door inhoud verbazend hedendaags is. Hij snijdt een onderwerp aan dat één van de grootste zorgen verwoordt van de moderne mens: het omgaan met datgene wat men moet doen… Hoe omgaan met de talrijke verplichtingen die mijn werk, mijn engagementen, mijn familie, mijn gemeenschap, de wereld … mij opleggen? 17/11/1555 Het lijkt me dat u zou moeten proberen om rustig te doen wat u kan. Maak u niet ongerust over van alles en nog wat, maar laat wat u uit uzelf niet kan volbrengen over aan de goddelijke Voorzienigheid. God houdt van onze redelijke zorg en bekommernis om de taken die we uit plichtsbesef op ons nemen tot een goed einde te brengen. Hij houdt echter niet van angst en gemoedsonrust. De Heer wil dat we voor onze be...
Hoe kan je vandaag weten of iets waar is? Voordracht door Nikolaas Sintobin sj
In deze voordracht probeer ik na te gaan hoe de ignatiaanse onderscheidingswijsheid kan helpen in de zoektocht naar waarheid. Het vertrekpunt is een grapje over een jezuïet die een vraag stelt aan een dominicaan! Je hoort het aan het begin van de voordracht. Klik hier of op onderstaande afbeelding om deze voordracht te beluisteren en te bekijken.
De toespraak van 4 minuten die ervoor zorgde dat Bergoglio werd verkozen tot paus - Waarom ik paus Franciscus zo dankbaar ben
In de dagen voorafgaand aan het conclaaf dat hem verkoos, hield toenmalig kardinaal Bergoglio een toespraak tot de kardinalen. Vandaag, ruim 12 jaar later, is meer dan duidelijk dat dit eigenlijk het programma was van paus Franciscus. Hieronder vind je de tekst van die korte toespraak. Evangeliseren vooronderstelt apostolisch vuur. 1. Evangeliseren vooronderstelt dat de Kerk verlangt om buiten zichzelf te treden. De Kerk wordt geroepen om buiten zichzelf te treden en om naar de grenzen te gaan. Niet alleen de geografische, maar ook de existentiële grenzen: het mysterie van zonde, van pijn, van onrecht, van onwetendheid en van onverschilligheid tegenover godsdienst, en van alle ellende. 2. Als de Kerk niet naar buiten treedt om te evangeliseren, gaat zij naar zichzelf verwijzen en dan wordt ze ziek (Cf de misvormde vrouw uit het Evangelie). Het kwaad dat door de tijd heen geschiedt in kerkelijke instellingen heeft zijn wortel in dat verwijzen naar zichzelf ...
Drie redenen om geen ruzie te maken - Wijsheid van Ignatius van Loyola
Ruzie vermijden heeft niet alleen te maken met goede inborst en met de vrede van de christelijke ingesteldheid. Het wordt ook bevestigd door de resultaten die het voortbrengt. Ignatius van Loyola
Een uitnodiging tot innerlijke vrijheid - Luisterend leiderschap in het voetspoor van Ignatius van Loyola - Serie van Nikolaas Sintobin sj (6/7)
Ignatiaans leiderschap: innerlijke vrijheid (6/7) Een derde karakteristiek van het ignatiaanse leadership komt ook uit de Geestelijke Oefeningen . Het gaat over de eerste, inleidende oefening, Uitgangspunt en fundament genaamd. Net zoals de vooronderstelling is het een rode draad doorheen het hele ignatiaanse avontuur. Het omschrijft de basishouding van de mens die zich wil inzetten voor het Rijk van God. Het is een uitnodiging tot innerlijke vrijheid. Niet mijn willetje, voorkeuren of gehechtheden, niet wat ik leuk vind of wat de goegemeente aantrekkelijk vindt. Wel datgene waarvan ik, vanuit mijn onderscheidend bidden en luisteren, merk dat God zelf mij en ons ertoe uitnodigt. Het spreekt voor zich dat deze houding van innerlijke vrijheid zowel geldt voor de leidinggevende als voor de medewerker. Innerlijke vrijheid is nooit een verworvenheid. Ignatius getuigt hoe hij zelf hier mee worstelde. Soms moest hij zijn beslissingsproces onderbreken om eerst te werken aan die i...
Karl Rahner sj in de clinch met een journalist die beweerde nooit een godservaring te hebben gehad
Tijdens een radio-interview zei een journalist aan Karl Rahner sj dat hij nooit een godservaring had gehad. Rahner had zijn antwoord meteen klaar. “Ik geloof u niet. Ik kan het hier gewoon niet mee eens zijn. Het kan best zijn dat u nooit een godservaring gehad heeft die u als dusdanig benoemd heeft. Maar u heeft zeker ooit, mogelijks zelfs nu, een godservaring gehad. Ik ben er trouwens van overtuigd dat dit geldt voor elke mens.” Rahner wilde gerust toegeven dat het bijna altijd moeilijk is om zo’n godservaring te omschrijven. “Er zijn heel wat dingen die moeilijk zijn om uit te drukken of om over na te denken: liefde, trouw, diep verlangen, echte verantwoordelijkheid … Als we erover willen spreken, beginnen we vaak te stamelen. We vinden dat onze woorden vreemd klinken, ontoereikend zijn, enkel maar voorlopig. Maar dit wil helemaal niet zeggen dat je geen ervaringen van trouw, verantwoordelijkheid, vreugde, waarheid, liefde … hebt gehad. Met de godservaring is het niet ande...
De vier "speerpunten" van de jezuïeten wereldwijd - Luisterend leiderschap in het voetspoor van Ignatius van Loyola - Serie van Nikolaas Sintobin sj (7/7)
(7/7) Ignatiaans leadership: Een case study: de vier speerpunten Ik zal nu, tot slot, illustreren wat deze gehoorzaamheidstraditie met de driehoek van luisteren, positief a priori en innerlijke vrijheid vandaag concreet kan betekenen. In 2019 heeft paus Franciscus, op grond van die bijzondere gelofte van gehoorzaamheid, een nieuwe zending gegeven aan de jezuïeten voor de komende tien jaar. Wij noemen dit de vier speerpunten . Het zijn strategische richtlijnen inzake ignatiaanse spiritualiteit, sociale gerechtigheid, ecologie en jongeren. Zij zijn normerend voor al het werk van de Sociëteit van Jezus. Deze vier speerpunten waren het eindpunt van een dynamiek die helemaal ingegeven is door de jezuïtische gehoorzaamheidscultuur. Het vertrekpunt was een wereldwijde bevraging aan de basis van de jezuïeten en hun partners in de zending. Dit leidde tot een proces van gemeenschappelijke onderscheiding dat bottom-up ging. Het geheel heeft drie jaar geduurd. Vervolgens werden ...
Reacties
Soms denk je dat je niet anders kan dan te kiezen voor het kwade omdat je nu eenmaal zo bent (heel banaal: ik eet dat stuk chocola toch, want ik ben te zwak om te weerstaan aan de verleiding. Of: ik merk dat ik verlang naar het stuk chocola, maar ik weet dat ik me slecht ga voelen achteraf en ik kies vanuit het belang dat ik hecht aan mijn gezondheid om het stuk chocola niet te eten en iets te kiezen dat een duurzamere oplossing is voor mijn gevoel van onbehagen, bijvoorbeeld het gebrek aan slaap. Ik ben nog steeds te zwak om te weerstaan, maar ik kies om het gevecht niet aan te gaan.) Mezelf minder identificeren met zogezegd 'essentiële'/vaststaande eigenschappen van mezelf en meer kijken naar de intenties van mijn doen en laten, geeft meer vrijheid en daadkracht... denk ik nu, voorlopig althans. Het antwoord op het waarom van mijn doen en laten kan op twee manier worden beantwoorden: 'omdat ik zo ben' of 'omdat ik dat kies'. Kan het nog niet goed uitleggen, maar ik denk dat daar een nuanceverschil in zit. Het ene is deterministisch/fatalistisch, het ander is... dynamischer, getuigt van meer vrije wilsbeschikking, (mede-)auteurschap over mijn 'eigen' leven. Maar daar mild in zijn en het midden proberen te bewandelen, is nog een moeilijke. (Soms is er geen 'waarom' achter het handelen, chaotisch als we zijn, en proberen we achteraf een verklaring te vinden...)
Prachtig... !
en niet mijn buik achternalopen, mijn zinnen.
Sterven aan mijn lichaam en geest zijn de vruchten
vh mediteren vd droeve geheimen vd rozenkrans de 2e en 3e.
Bij het eerste: Jezus staat doodsangsten uit
in de hof v olijven is de vrucht: berouw v onze zonden.