Deze video-beelden zijn adembenemend. Een echte thriller met een onwaarschijnlijk einde. Zomaar, toevallig, opgenomen door toeristen in het Krugerpark in Zuid-Afrika. Onderaan vind je enkele vraagjes om met dit document naar de diepte te gaan. In deze beelden uit het dierenreservaat kan je zien hoe het leven sterker is dan de dood, hoe het brute geweld uiteindelijk het onderspit moet delven voor het broze nieuwe leven; in gelovige termen uitgedrukt, hoe God kiest voor wat klein en kwetsbaar is; of nog, hoe God het geknakte riet niet breekt en kleine en zwakke mensen groot maakt. Ook al kan dit lang duren, gaat het doorheen ups en downs, en lijkt alles totaal en reddeloos verloren. o Ik kan verwijlen bij deze beelden en deze boodschap in mij laten doordringen. Durf ik, ben ik bereid hierin te geloven? o Ik kan ook zien wat dit betekent in mijn leven: waar heb ik moeten vechten, waar hebben anderen gevochten met en voor mij en ben ík gered geworden uit iets wat objectief uitzichtl
Reacties
Soms denk je dat je niet anders kan dan te kiezen voor het kwade omdat je nu eenmaal zo bent (heel banaal: ik eet dat stuk chocola toch, want ik ben te zwak om te weerstaan aan de verleiding. Of: ik merk dat ik verlang naar het stuk chocola, maar ik weet dat ik me slecht ga voelen achteraf en ik kies vanuit het belang dat ik hecht aan mijn gezondheid om het stuk chocola niet te eten en iets te kiezen dat een duurzamere oplossing is voor mijn gevoel van onbehagen, bijvoorbeeld het gebrek aan slaap. Ik ben nog steeds te zwak om te weerstaan, maar ik kies om het gevecht niet aan te gaan.) Mezelf minder identificeren met zogezegd 'essentiële'/vaststaande eigenschappen van mezelf en meer kijken naar de intenties van mijn doen en laten, geeft meer vrijheid en daadkracht... denk ik nu, voorlopig althans. Het antwoord op het waarom van mijn doen en laten kan op twee manier worden beantwoorden: 'omdat ik zo ben' of 'omdat ik dat kies'. Kan het nog niet goed uitleggen, maar ik denk dat daar een nuanceverschil in zit. Het ene is deterministisch/fatalistisch, het ander is... dynamischer, getuigt van meer vrije wilsbeschikking, (mede-)auteurschap over mijn 'eigen' leven. Maar daar mild in zijn en het midden proberen te bewandelen, is nog een moeilijke. (Soms is er geen 'waarom' achter het handelen, chaotisch als we zijn, en proberen we achteraf een verklaring te vinden...)
Prachtig... !
en niet mijn buik achternalopen, mijn zinnen.
Sterven aan mijn lichaam en geest zijn de vruchten
vh mediteren vd droeve geheimen vd rozenkrans de 2e en 3e.
Bij het eerste: Jezus staat doodsangsten uit
in de hof v olijven is de vrucht: berouw v onze zonden.