Kan een reiger onderscheiden?
Niet alle goede ideeën zijn goed. Deze reiger denkt goed te doen. Hij vergist zich, op tragische wijze
Boodschap voor mensen die zichzelf voor goede christenen houden - Piet van Breemen sj
‘Wij houden onszelf wellicht voor goede christenen, spreken dikwijls over God (of misschien ook niet!), lezen dikwijls religieuze lectuur, gaan regelmatig naar godsdienstige bijeenkomsten, zijn vrijwillige medewerkers in de parochie, reserveren tijd voor meditatie en nemen trouw deel aan de eucharistieviering. En toch wordt ons leven veel meer bepaald door een vlucht voor God dan we willen toegeven. Ons leven kan boordevol belangstelling zijn voor spiritualiteit en toch maar heel weinig ruimte voor God laten. Het is bijzonder jammer dat we nauwelijks beseffen hoe onze spirituele activiteiten er dan in feite toe dienen God te ontlopen. Met onze vrome bezigheden bouwen we een heel efficiënte verdedigingsgordel op tegen de onvoorwaardelijke liefde van God die – dat voelen we intuïtief heel zuiver aan – ons op den duur tot een volledige overgave aan God zou brengen. Precies dat willen wij niet. Zo kan religie tot een afweersysteem tegen God worden.’ ‘Als wij werkelijk G...
Reacties
Soms denk je dat je niet anders kan dan te kiezen voor het kwade omdat je nu eenmaal zo bent (heel banaal: ik eet dat stuk chocola toch, want ik ben te zwak om te weerstaan aan de verleiding. Of: ik merk dat ik verlang naar het stuk chocola, maar ik weet dat ik me slecht ga voelen achteraf en ik kies vanuit het belang dat ik hecht aan mijn gezondheid om het stuk chocola niet te eten en iets te kiezen dat een duurzamere oplossing is voor mijn gevoel van onbehagen, bijvoorbeeld het gebrek aan slaap. Ik ben nog steeds te zwak om te weerstaan, maar ik kies om het gevecht niet aan te gaan.) Mezelf minder identificeren met zogezegd 'essentiële'/vaststaande eigenschappen van mezelf en meer kijken naar de intenties van mijn doen en laten, geeft meer vrijheid en daadkracht... denk ik nu, voorlopig althans. Het antwoord op het waarom van mijn doen en laten kan op twee manier worden beantwoorden: 'omdat ik zo ben' of 'omdat ik dat kies'. Kan het nog niet goed uitleggen, maar ik denk dat daar een nuanceverschil in zit. Het ene is deterministisch/fatalistisch, het ander is... dynamischer, getuigt van meer vrije wilsbeschikking, (mede-)auteurschap over mijn 'eigen' leven. Maar daar mild in zijn en het midden proberen te bewandelen, is nog een moeilijke. (Soms is er geen 'waarom' achter het handelen, chaotisch als we zijn, en proberen we achteraf een verklaring te vinden...)
Prachtig... !
en niet mijn buik achternalopen, mijn zinnen.
Sterven aan mijn lichaam en geest zijn de vruchten
vh mediteren vd droeve geheimen vd rozenkrans de 2e en 3e.
Bij het eerste: Jezus staat doodsangsten uit
in de hof v olijven is de vrucht: berouw v onze zonden.