Dit is redelijkerwijze
niet mogelijk. Toch gebeurt het.
Ook in mijn leven. Ook
in jouw leven.
Puur toeval. Best
mogelijk.
Mij maken soortgelijke
ervaringen dankbaar. Jou ook? Tot wie richt zich dan die dankbaarheid?
Link ophalen
Facebook
X
Pinterest
E-mail
Andere apps
Reacties
Truus zei…
Hoe is het mogelijk dat deze beesten heel overkomen. Mijn moeder zou gezegd hebben, ze hebben een engeltje op hun schouders.Kan me niet voorstellen dat wij zoiets overleven.
Als je je laat loodsen door een goede Leider (met hoofdletter), dan is niets onmogelijk. Dat zie ik er in.
Carla zei…
Ja, geluk, zo heeft een buschauffeur mij toen ik negen jaar was me onder zijn bus uit getrokken, mijn fiets raakte de bus of de bus raakte mijn fiets. Ik voelde me heel licht. Mooi om te zien hoe de luchtdruk de eendjes beschermt. Ze lopen naar de plaats van bestemming en zijn niet bang.
Edward zei…
Mijn vroegere professor Radiologie Francis V. noemde dit toeval, maar toeval bestaat volgens mij niet.......
Als je groot en sterk en machtig bent – of denkt te zijn – dan durft het weleens te gebeuren dat je meent dat je iets meer mag dan anderen. De hele wereld draait immers toch om jouw persoon. Meestal komt er vroeg of laat de ontnuchterende confrontatie met de werkelijkheid. In onderstaand filmpje wordt dit op humoristische wijze uitgebeeld. Probleem is echter dat deze dynamiek op heel wat plaatsen en wijzen in onze wereld bestaat. De uitkomst is vaak helemaal niet grappig. Klink op deze link of op onderstaande afbeelding.
In deze serie bied ik tien beschouwingen aan over opvoeden tot vrijheid. Ze zijn alle rechtstreeks of onrechtstreeks geïnspireerd aan de ignatiaanse traditie. (4/10) De relatieve levensbeschouwelijke leegte waarin vele jongeren opgroeien heeft als gevolg dat er een groeiende openheid ontstaat t.a.v. voorstellen van zin en duiding. Het is perfect mogelijk om met jongeren te spreken over godsdienst. Als je 12-jarigen of 18-jarigen in een abdij een monnik laat ontmoeten, dan is er een grote aandacht, en kan er een buitengewoon gesprek ontstaan. Jongeren gaan (zo goed als) nooit naar de mis, maar een “echte” mis dat willen ze wel eens meemaken. De tijd van de ideologische generatiekloof en van het a priori verwerpen van elk levensbeschouwelijk aanbod is voorbij. Die vernieuwde openheid ontwikkelt zich echter op een bodem van een “voor de hand liggende” zinloosheid, subjectivisme en relativisme. Alles kan waar zijn, en ongeveer alles staat op hetzelfde ...
Lucas 17, 11-19: 28 ste zondag C, 12 oktober 2025 Op zijn reis naar Jeruzalemtrok Jezus door het grensgebied van Samaria en Galilea.Toen Hij een dorp binnengingkwamen Hem tien melaatsen tegemoet;zij bleven op een grote afstand staan en riepen luidkeels:“Jezus, Meester, ontferm U over ons!”Hij zag hen en sprak:“Gaat u laten zien aan de priesters.”En onderweg werden zij gereinigd.Een van hen keerde terug toen hij zag dat hij genezen was,en hij verheerlijkte God met luide stem.Vol dankbaarheid wierp hij zich voor Jezus’ voeten neer,en deze man was een Samaritaan.Hierop vroeg Jezus:“Zijn niet alle tien gereinigd?Waar zijn dan de negen anderen?Is er niemand teruggekeerd om aan God eer te brengendan alleen deze vreemdeling?”En Hij sprak tot hem:“Sta op en ga heen; uw geloof heeft u gered.” Ouders doen het telkens weer. Als hun jong kind iets krijgt vragen ze: wat zeg je nu? Geleidelijk aan leert het kind dan dat het dank je dient te zeggen. Danken is iets dat je dient te leren...
De hemel, wat is dat eigenlijk? In deze blog probeer ik in twee minuten uit te leggen wat het geloof in de hemel precies betekent en waarom het zo belangrijk is voor christenen. Klik hier of op onderstaande afbeelding om te kijken naar deze vlog. Wil je meer eenvoudige uitleg over het christelijk geloof, lees dan het boek van Nikolaas Sintobin sj: "Wat deed God voor Hij de wereld schiep. En 51 andere vragen over het christelijk geloof". Bestellen kan door hier te klikken
Wie zou jij graag ontmoeten en in de armen sluiten? Wat ben je bereid daarvoor te doen of niet te doen of niet meer te doen? Wie zou jij graag ontmoeten en in de armen sluiten, ook al kan dat misschien niet? Klik hier of op onderstaande afbeelding om deze mooie beelden te bekijken.
Gisteren publiceerde medebroeder Leo De Weerdt deze recensie van mijn nieuwe boek op zijn Facebookaccount. Ik vind ze boeiend en to the point. Momenteel lees ik “God zelf ontmoeten” – retraite met het leven van Jezus , van mijn medebroeder Nikolaas Sintobin. Een boek dat vernieuwend aanvoelt omdat het de “Geestelijke Oefeningen” van Ignatius van Loyola (1491-1556) niet presenteert als iets ingewikkelds of afstandelijks, maar als een manier van bidden die je stap voor stap kunt ervaren in het gewone leven. Het boek is opgezet als een Ignatiaanse retraite voor thuis (of elders) — een kans in ieder geval om, midden in het gewone leven, te herademen en te luisteren naar wat er vanbinnen leeft. Aan de hand van tien momenten uit het leven van Jezus helpt de auteur om stap voor stap stil te staan bij thema’s als aandacht, vertrouwen, nabijheid en vrijheid. Elke etappe combineert een kort evangelieverhaal met heldere uitleg, vragen om over na te denken en eenvoudige oefeningen die...
In deze serie bied ik tien beschouwingen aan over opvoeding. Ze zijn alle rechtstreeks of onrechtstreeks geïnspireerd door de ignatiaanse traditie. (1/10) De grote levensbeschouwelijke systemen beschouwen doorgaans vrijheid als iets dat je geleidelijk aan opbouwt doorheen het leven. Zo kan je, bijvoorbeeld, stapsgewijs leren omgaan met de beperkingen die je kenmerken als mens. En met de jaren en door de ervaring kan je meer vertrouwd worden met datgene wat jouw diepere verlangen is, met wat jou echt doet leven, kortom met de heel eigen invulling van wat menszijn voor jou betekent. De vrije mens is diegene die er steeds meer in slaagt om, doorheen bewuste keuzes, in zijn leven in te gaan op zijn unieke roeping als mens. De echt vrije mens is diegene die niet steeds verdwaalt op zijwegen, of zich laat verlokken in opwindende maar uitzichtloze verleidingen. Vrijheid, in deze betekenis, is dus iets wat je geleidelijk aan verwerft, is de vrucht van een levenslange groei...
Anthony de Mello sj (1931 – 1987) was een Indisch jezuïet en psychotherapeut. Hij had veel aandacht voor de dialoog tussen de ignatiaanse spiritualiteit en de Indische wijsheidstraditie. De Mello is bekend om zijn korte verhaaltjes. Tegen iemand die in de problemen zat en hem om hulp vroeg, zei de wijze: “Wil je echt genezen worden?” “Waarom zou ik anders bij u komen?” “Je moest eens weten; mensen komen vaak om een heel andere reden.” “O ja? Hoe zit dat dan?” “Ze komen hier dan niet om genezing – dat is te pijnlijk – ze komen om verzachting van de pijn.” Tegen zijn leerlingen zei hij later: “Mensen willen genezing op voorwaarde dat zij die kunnen krijgen zonder pijn, maar dat is hetzelfde als vooruitgang willen maken zonder te veranderen.”
Luistervriendelijk spreken, hoe doe je dat? Een ignatiaans perspectief door Nikolaas Sintobin sj. 5/5 4. Het is wat het is laat je verrassen Je terugblik gaat over je gewone leven. Vaak zal je inbreng dus behoorlijk gewoon zijn. Het is niet nodig om steeds creatief, origineel of spitsvondig te zijn. Het is wat het is. Het komt erop aan van steeds beter te leren luisteren naar hoe Gods Geest spreekt in je gebed en in je dagelijkse leven. Dat is het mooiste dat je te bieden hebt aan de anderen. Ook hier is een paradox. Naarmate je beter leert luisteren en onderscheiden in dat gewone leven van jou zal je ook makkelijker verrast kunnen worden. Naarmate je door het terugblikken meer toegang krijgt tot je innerlijkheid zal je ook meer subtiele, soms heel onverwachte bewegingen in je hart op het spoor kunnen komen. God is altijd anders. Hij is groter, mooier, verfijnder, milder, creatiever dan wij ook maar kunnen vermoeden. Nikolaas Sintobin sj
Dankbaarheid kan vanzelfsprekend niet worden afgedwongen. “Je zou dankbaar moeten zijn”, snauwen we soms onze kinderen toe. We zeggen dit bijvoorbeeld als ze de maaltijd niet lekker vinden en met hun eten beginnen te spelen. “Weet je hoeveel kinderen er op de wereld met honger naar bed gaan? Die zouden nogal eens blij zijn met zo’n diner.” Hoewel goedbedoeld, met dergelijke bemerkingen gaan de gestoofde aubergines toch niet beter smaken. Dit is althans niet het geval voor de kinderen rond mijn tafel. We beseffen heel goed dat dankbaarheid niet kan worden afgedwongen. Maar toch stellen we vast hoe we ons blijven inspannen om onze kinderen tot meer dankbaarheid te dwingen. En we proberen hetzelfde te doen bij onszelf. We beseffen dat er zoveel is om dankbaar voor te zijn. In mijn persoonlijk leven maken de volgende zaken mij dankbaar: het wonder dat ik kinderen heb gekregen. Er is het gegeven dat ik onbeperkt toegang heb tot voedsel en drinkbaar water. Ik heb het geluk o...
Reacties