"In alle dingen"

De grote kuis van elk hoekje en spleetje is begonnen. We zijn bezig aan het uitdelen van speelgoed, kleren die niet meer passen, overtollige zaken. We geven die dingen uit handen die we nog hielden ‘voor het geval dat’ en andere dingen die ons leven in wanorde brachten omdat we de tijd niet hadden dingen regelmatig op te ruimen. De ruimte die wij in ons huis herwinnen is bevrijdend. Er is meer ruimte om te bewegen en meer plaats om te leven. Er is meer ruimte om te focussen op de dingen die de moeite waard zijn – en die dingen zijn geen dingen . Het opruimen van de rommel in ons huis, herinnert mij eraan dat Advent een uitgelezen tijd is om de geestelijke rommel op te ruimen. Ik stel mij de vraag: zal er als Jezus komt, plaats voor Hem zijn of zal Hij mijn hart en ziel volgepropt vinden?   Zit ik vast aan dingen die ik niet nodig heb wegens de vrees ‘voor het geval dat’. Of vertrouw ik Hem voldoende om alles los te laten? Heb ik de nodige tijd genomen   ruimte vrij te maken ...

Onderstaande tekst verschijnt vandaag op www.gewijderuimte.org De bijnaam “ongelovige Thomas” heb ik altijd nogal lastig gevonden. Thomas had immers een heel groot geloof, groot genoeg om alles op te geven wat hij had - familie, vrienden, geboorteland en carrière - om Jezus te volgen. Toch herinneren we hem vanwege een kort moment van zeer begrijpelijke aarzeling. Ik vraag me af of ik zoveel anders zou hebben gereageerd op het nieuws dat Jezus in leven was. Wanneer ik mezelf in gebed verplaats naast Thomas in de evangeliepassages, dan zie ik dat Thomas, in zijn menselijkheid, iemand is in wie ik mij kan herkennen. Omdat Thomas niet bij de rest van de leerlingen was toen Jezus voor het eerst aan hen verscheen, wordt zijn ontmoeting met de verrezen Christus uitgesteld. In zekere zin bracht zijn unieke ervaring van de verrezen Christus hem zijn eigen persoonlijke Pasen. In het verhaal van Thomas zijn we getuige van de spirituele reis van een ziel die, ondanks zeer reële en mense...