Franciscus Xaverius: "De meest ruwe grondstof" waarmee Ignatius van Loyola ooit werkte

Vandaag, 3 december, vieren de Kerk en de Sociëteit van Jezus het feest van de heilige Franciscus Xaverius (1506-1552). De jezuïet  waarover Ignatius getuigde dat hij gemaakt was uit “de meest ruwe grondstof waarmee hij ooit gewerkt had”. Misschien net daarom een man met een uitzonderlijk charisma en gedrevenheid.

Getuige hiervan onderstaand uittreksel uit een brief die Xaverius schreef, vanuit India, aan de studenten van Parijs. Hij is opnieuw actueel.

"Hele volksstammen komen hier niet in contact met Christus om de eenvoudige reden dat er niemand klaar staat voor de heilige taak om hen erover te vertellen. Vaak heb ik gepopeld van verlangen om de Europese universiteiten binnen te rennen,  en daar als een uitzinnige te keer te gaan tegen degenen die meer geleerdheid bezitten dan de bereidwilligheid om er goed gebruik van te maken. 

Ik zou hun aan het verstand willen brengen hoeveel mensen van de hemel niet weten en ongelukkig blijven door hun nalatigheid. Zij zouden niet alleen de wetenschappen moeten bestuderen, maar ook voor ogen moeten houden met welke bedoeling God hun deze talenten heeft geschonken. 

Dan zouden zij zich vast en zeker veel meer toeleggen op hun gebedsleven; zij zouden God van meer nabij leren kennen en een plaats geven in hun leven; zij zouden alle neigingen in hun leven afwegen en het goede weten te kiezen, en zij zouden roepen: 'Heer, hier ben ik. Wat wilt u dat ik doe? Stuur mij maar overal naar toe waar u wilt, al was het naar India!' Met hoeveel meer vreugde in hun hart zouden zij dan leven..."