Toen hem de vraag werd gesteld twijfelde de jongen, een opgeschoten puber, geen ogenblik. “ Het beste wat me overkomen is is het overlijden van mijn vader ”. De tafelgenoten, ikzelf incluis, waren verbijsterd. De jonge man besefte dit best en gaf meteen wat uitleg. “ Mijn vader is drie jaar geleden, na een lange ziekte, gestorven. Ik had veel liever dat hij was blijven leven. Ik hield van hem. Maar nu stel ik vast dat ik veel dankbaarder in het leven sta dan voorheen, dat ik gewoon dankbaar ben dat ik mag leven, elke dag opnieuw. En ook dat ik vaak verwonderd en blij ben om kleine, eenvoudige dingen. Ja, ik weet dat dit vreemd kan klinken, maar eigenlijk is dit het beste wat me ooit overkomen is”.
Reacties
In een ver verleden scheidde ik erg zorgvuldig mijn clowneske,lichte kant van mijn diepte.Het was een strategie ,een verdediging tegen mijn kwetsbaarheid.Hoe meer ik één hoe meer mensen mij waarderen zonder te zeggen in welke van hun categorieën ik pas.
Ingrid Hoet.