Hoe het er daarboven in de hemel concreet uitziet


De liefde wacht ons op

Een overweldigende liefde wacht ons op als wij naar het eeuwige leven overgaan. We kennen niet alle details, maar dit hoeft ook niet. God, een God vol verrassingen, bereidt ieder van ons  alles voor wat ons maar gelukkig kan maken. We zijn toch, alles wel beschouwd, gemaakt om bemind te worden. En op het eind zal de Liefde zelf ons omvatten. Al wie ons zijn voorafgegaan zullen er zijn, samen met de drie goddelijke Personen, en zij zullen er zich over verheugen dat wij er ook aangekomen zijn.

In dit leven voelen wij ons dikwijls als eenzame marathonlopers. Maar op dat ogenblik gaan we onszelf ervaren alsof wij binnenlopen in een groot stadium, gevuld met met een reusachtige massa die ons volop toejuicht. Zonder twijfel vallen we dan op onze knieën en beginnen te wenen, maar onze tranen zullen tranen van vreugde zijn. Niet van droefheid. God zal ons bij de hand nemen en ons aan de verzamelde gemeenschap voorstellen. En daar staat iedereen aan onze zijde.

Als je dit allemaal verbeelding vindt, kijk dan naar de verloren zoon. De vader blijft niet wachten tot de zoon bij hem komt. Hij loopt hem tegemoet om hem te omhelzen en brengt hem thuis. Hij trekt hem prachtige kleren aan, en stelt hem dan fier aan de genodigden voor.

Als wij stervende mensen bijstaan, dan kunnen wij hen eraan herinneren dat zij in het hart van de liefde getrokken worden. De Liefde komt hen thuis brengen, zeggende: “Sta op, mijn liefste, kom toch mijn allermooiste. Kijk maar, de winter is heen, de regentijd voorgoed voorbij... Laat me je gezicht zien, laat me je stem horen, want je stem is zo mooi, je gezicht zo lieftallig!” (Hl 2,10-15).

Kunnen we nog meer verlangen?

Brian Grogan sj

Reacties

Anoniem zei…
Zo mooi verwoord, troostend voor alle verlies dat op onze weg komt.
Anoniem zei…
Mooi beeld : (super)groot stadium
Ja, dat is de schitterende kern van ons leven hier en daar!
Nele Lemaire zei…
Mijn papa was een marathonloper. Daarom raakt dit beeld me zo erg. En veel te jong gestorven, pas 67... Maar zoals jij het beschrijft: hij is thuis.

Meest gelezen

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)

Bidden met de Bijbel - een nieuw boek van Nikolaas Sintobin sj