Wie heeft gelijk: Jezus of Tik-Tok? - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor deze zondag

 

4e zondag van Pasen, jaar C

Hand. 13, 14.43-52    Ps. 100                        Apok. 7, 9.14b-17                   Joh. 10, 27-30

 

In Nederland heb ik ze nooit gezien. Maar tijdens de zomervakantie in de Franse Alpen zie, hoor en ruik ik ze regelmatig: een herder met zijn schapen. Het is indrukwekkend hoe die herder met zijn honden erin slaagt honderden schapen te weiden. De schapen reageren op het minste signaal van de herder en zijn honden. Veel nadenken komt er niet aan te pas. Ik moet toegeven dat ik het wat moeilijk heb met die dieren. Ze lijken geen greintje persoonlijkheid te hebben. Ze doen meteen wat hen wordt gevraagd.  Het is wel duidelijk  dat die schapen er hun voordeel bij doen. Elke dag worden ze naar malse weiden geleid. Steeds weer kunnen ze hun buikje vol eten met het voedzame alpengras.  Zonder hun herder zou dit onmogelijk zijn.

 

In dit tiende hoofdstuk van Johannes waaruit deze evangelielezing komt noemt Jezus zichzelf de goede herder. De mensen vergelijkt Hij met schapen die toevertrouwd zijn aan de zorgen van de herder. In die vier verzen van deze lezing vat Jezus eigenlijk samen wat Hij ons geven wil, wat Hij ons op zijn beurt vraagt en waarom het zinvol is op zijn vraag in te gaan. Het is een uiterst gebalde samenvatting van het Evangelie.

Ten eerste doet Jezus, de herder, ons,  zijn schapen, drie vergaande beloften. De herder kent zijn schapen. Kennen in de Bijbelse cultuur betekent niet alleen weten wie je bent. Het betekent ook beminnen, houden van. Jezus met andere woorden, biedt ons zijn liefde aan.  Vervolgens zegt Hij dat dat Hij zijn schapen eeuwig leven geeft. Gods belofte van een liefdevol leven is voor altijd, is voor eeuwig. Ten slotte zegt Jezus dat die liefde en dat eeuwig leven die Hij ons geeft nooit verloren zullen gaan. Ze kunnen ons niet ontroofd worden.

Eeuwig leven in liefde. Geef toe, je zou voor minder een ommetje maken.

Voor wat hoort echter wat. De herder vraagt ook iets aan zijn schapen. Jezus vraagt zijn schapen te luisteren naar zijn stem en Hem te volgen. Hij vraagt dat wij ons aan Hem toevertrouwen, ons leven uit handen geven, helemaal.

Het minste dat je hiervan kan zeggen is dat het niet erg trendy is. Wil je vandaag immers iets betekenen in onze samenleving dan moet je zélf uitzenden en zelf de leiding nemen. Het is beter influencer te zijn eerder dan te volgen. Je dient je eigen baas te zijn en op elk moment te doen wat je zelf wil. Dat, zo luidt het, is het recept voor geluk.

 

Wie heeft gelijk? Jezus of de optelsom van je aantal volgers en likes op Instagram, TikTok of Twitter?

 

Jezus zelf doet aan het einde van deze evangelielezing alvast een boute uitspraak: Ik en de Vader, Wij zijn één. Jezus zegt hier dus eigenlijk dat Hij, zoals de Vader, ook zelf God is. Dit is dé reden waarom we ons zo radicaal aan Hem mogen toevertrouwen. Door naar Hem te luisteren, door Hem te volgen, volgen we God de Vader zelf, onze Schepper. Meer nog, kunnen we zelf worden als God.

 

Dit is in onze tijd van een ongehoorde pretentie. Dat was niet anders in Jezus’ tijd. Het is wellicht een van de belangrijkste redenen waarom Hij ter dood is gebracht.

 

Hoe kan je weten wie er gelijk heeft? Jezus of de TikTokkers?

 

Je kan het niet bewijzen. Je kan het enkel maar ervaren. Het uiteindelijke criterium ter onderscheiding is vreugde, duurzame vreugde. Het is geen toeval dat de boodschap van Jezus de Blijde Boodschap wordt genoemd. Het is voor de vreugde dat wij zijn geschapen. Dat is de weide waarheen Jezus ons brengen wil. Niet enkel later. Nu reeds!




Reacties

Anoniem zei…
Bijzonder herkenbare homilie. Duidelijk en krachtig ook. Bovendien biedt ze voedsel voor onderweg om keuzes te maken die brengen tot duurzame vreugde. Dankjewel.

Meest gelezen

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)