Waarom Ignatius van Loyola beslist geen koekoek is - Ervaringsbericht van Nikolaas Sintobin sj
Waarom ik deze zomer een ignatiaanse retraite gaf aan strikt contemplatieve zusters in Frankrijk.
Kort na zijn bekering overwoog Ignatius van Loyola in te treden bij de kartuizers van Sevilla. Tot op vandaag is het een stilzwijgende regel dat jezuïeten mogen overstappen naar de kartuizerij. Nochtans lijken beide levensvormen elkaars (extreem) tegengestelden. De kartuizers worden beschouwd als de meest strikte vorm van contemplatief leven. De jezuïeten, op hun beurt, zijn uitgesproken gericht op de wereld. Zij beschouwen de straat als hun klooster.
Reeds de eerste generatie jezuïeten omschreef zichzelf als contemplatief in de actie. De originaliteit van Ignatius is dat hij een spiritualiteit heeft ontwikkeld waarin een sterke aandacht voor het innerlijk leven gekoppeld wordt aan een even sterke apostolische gedrevenheid.
De voorbije jaren en in het bijzonder de voorbije zomer heb ik ervaren hoe actief en contemplatief elkaar daadwerkelijk kunnen ontmoeten.
Klik hier voor het vervolg van dit ervaringsbericht.
Reacties