Het probleem van een muizenhart




Een muis was alsmaar gespannen omdat ze schrik  had voor de kat. Een tovenaar kreeg medelijden met haar en veranderde haar in een kat. Maar dan kreeg ze schrik voor de hond.

Daarom veranderde de tovenaar haar in een hond. Maar toen begon ze schrik te krijgen voor de panter en dus veranderde de tovenaar haar in een panter. Eens zover kreeg ze schrik voor de jager.

Op dat punt gekomen gaf de tovenaar het op. Hij veranderde haar opnieuw in een muis en zei: “Wat ik ook voor je doe, het kan niet baten. Immers, je hebt het hart van een muis.”

Antony de Mello sj

Reacties

Anoniem zei…
Zich willen afschermen van gevaren lijkt me volkomen menselijk om aan de gevaren niet ten onder te gaan. Zo is elke pijn een signaal. Hoe vaak kwam er over Israël geen vrees. Telkens overleefden ze.
In het Johannes-evangelie tref je herhaaldelijk aan: 'uit vrees voor de Joden'. Maar ongegronde vrees voor hen maakte hen herhaaldelijk tot slachtoffer en vernietiging.
'Vrees niet kleingelovigen' hoor ik als een echo in het Evangelie. Angst staat tegenover geloof. Gelukkig heeft de Kerk nog een boodschap van geloof maar er is de angst om ongeloofwaardig over te komen.
15 februari 2019 om 10:18
Anoniem zei…
Komt het voort uit gebeurtenissen, die zich kunnen herhalen, maar niet zeker, dan reageert je lichaam. Heel onprettig. Er is niets gebeurd, maar het kan.
Ik probeer met Petrus in het water te springen wetend dat Jezus mij grijpt.
Bid daarvoor.
22 mei 2019 om 15:48
Een reactie posten

Meest gelezen

"Ik zal blij zijn als ik andermaal sterf" - een gedicht-overweging van T.S. Eliot over de drie Koningen

Afbeelding
De reis van de drie koningen Het was een koude tocht, en de slechtste tijd van het jaar voor een reis, voor zulk een verre reis. De wegen modderig, het weer guur, de winter op zijn strengst. de kamelen, die hun knieën ontvelden, hun hoeven bezeerden, werden onhandelbaar en legden zich neer in de smeltende sneeuw. Menigmaal dachten wij met spijt terug aan onze zomerpaleizen op bloeiende berghellingen, aan meisjes, in zijde gehuld, die gekoelde wijn ronddienden. Onze kameeldrijvers vloekten, kankerden, weigerden dienst, riepen om brandewijn en vrouwen. Onze kampvuren wilden niet branden, onderdak was moeilijk te vinden, de steden waren vijandig, de dorpen stug, de gehuchten smerig en verschrikkelijk duur : het was een ellendige tocht. Tenslotte reisden wij de gehele nacht door, sliepen zo nu en dan langs de wegkant en hoorden gedurig in onze ogen zingende stemmen, zeggend: jullie onderneming is waanzin
Meer lezen

Knip hem door, nu het nog kan ...

Afbeelding
Dit videoverhaal is wat bij de haren getrokken. En ook weer niet. Bij sommigen duurt het echt wel lang, als het al ooit gebeurt. En hoe langer het wordt uitgesteld, hoe moeilijker om die navelstreng door te knippen. Weet je nog wat jou daarbij heeft geholpen? Of … moet het eigenlijk nog gebeuren?
Meer lezen

Houdt God in het bijzonder van mij persoonlijk? - Piet van Breemen sj

Afbeelding
Het is betrekkelijk gemakkelijk te geloven in Gods liefde in het algemeen, maar het is erg moeilijk te geloven in Gods liefde voor mij persoonlijk. “Waarom ik?” Er zijn maar weinig mensen die werkelijk zichzelf aanvaarden, die aanvaarden dat zij aanvaard zijn. Inderdaad, het is uitzonderlijk iemand te ontmoeten die het probleem “waarom ik?” helemaal heeft opgelost. Zelfaanvaarding kan nooit gebaseerd zijn op mijn eigen ik en zijn kwaliteiten. Zo’n grondslag stort in elkaar. Zelfaanvaarding is een act van geloof. Als God mij bemint, moet ik ook mijzelf aanvaarden. Ik kan toch niet veeleisender zijn dan God! Piet van Breemen sj
Meer lezen