"In alle dingen"

Op www.igniswebmagazine.nl  verscheen een bijdrage van de hand van medebroeder en huisgenoot Peter van Dael sj, kunsthistoricus. Vertrekkend van een gravure probeert Peter, doorheen de visuele en litteraire heen, door te stoten naar de kern van het mysterie dat de Katholieke Kerk vandaag viert. Hieronder een uittreksel uit de overweging van Peter van Dael sj "Op het feest van Maria Tenhemelopneming vieren de gelovigen hun roeping. Waartoe zij geroepen zijn, wordt hun in beelden en visioenen voorgehouden. En ook de weg daartoe: het is de weg van de kleine dienstmaagd, die niet uit is op macht en rijkdom, maar gelooft in haar roeping, en haar rijkdom zoekt in God, die de geringen verheft en de hongerigen overlaadt met gaven. Zij vieren een visioen, dat werkelijkheid wordt telkens wanneer zij kiezen voor dienstbetoon in plaats van machtsvertoon." Klik hier om het volledige artikel te lezen.

  In Igniswebmagazine verscheen recensie van mijn nieuwste boek Op het kompas van de vreugde. Ignatius van Loyola als levensgids . Geloof het of niet, ik heb er zelf echt iets uit geleerd! Dank, Pauline Lebbe.  Hieronder heb je een uittreksel. Klik hier voor de volledige recensie . Het boek van Sintobin is geen verrekijker, die ons met één blik het zicht geeft op de weg die we moeten gaan. De weg is geen éénduidige geasfalteerde snelweg onder een heldere hemel, het is eerder een kronkelig labyrint in een dichtbegroeid oerwoud, met smalle pikdonkere spelonken, waar we onderweg nu eens vallen en opstaan, dan weer schrammen en blauwe plekken oplopen, en meer dan eens de weg kwijt raken.   Op het kompas van de vreugde   leert hoe de pijltjes van God er uitziet, zodat we zelf op weg kunnen. De grote waarde van het boek zat voor mij in het besef dat we ons kunnen trainen in het spotten van pijltjes. Het is een oefening zoals eender welke sport of artistieke kunst, die gedu...

Is het denkbaar reclame te maken op internet voor het Evangelie? Is het toegelaten Jezus te vermarkten? Anders gezegd, is marketing strategie iets waarmee christenen zich dienen in te laten? Het is mijn ervaring als internetpastor dat dit niet alleen wenselijk is, maar zelfs absoluut nodig is. Het is een voorwaarde willen christenen trouw blijven aan de zending die Jezus hen gegeven heeft om het Evangelie te verkondigen aan alle mensen.  In onderstaand artikel leg ik kort en krachtig uit waarom marketing een christelijk taboe is dat hoognodig de wereld dient uit geholpen te worden. Lees hier mijn nieuwste bijdrage hierover in Ignis Webmagazine .

  De avond dat Jorge Bergoglio SJ tot paus werd verkozen, nam ik deel aan een viering in het aartsbisdom te Mechelen. Ook de pers was daar. De aartsbisschop had nog nooit van Bergoglio gehoord. Ik wel. Voor ik het wist stond ik voor de televisiecamera’s.  Ik herinner mij hoe ik mijn woorden wikte en woog. Ik was er namelijk niet zeker van of ik wel blij was met de verkiezing van deze medebroeder. Die twijfel is razendsnel verdwenen. Thans beschouw ik paus Franciscus als een godsgeschenk voor de Kerk en voor de hele wereld. Ignis Webmagazine vroeg mij na te denken over het pontificaat van Franciscus. In onderstaande bijdrage noem ik tien redenen waarom ik zo dankbaar ben voor deze wondere mens. Klik hier voor het artikel in Ignis

In de Franse kwaliteitskrant La Croix werd het dagboek van Etty Hillesum onlangs nog opgenomen in het lijstje van de 12 belangrijkste werken van christelijke spiritualiteit van de 20ste eeuw. Terecht. Redenen in overvloed dus voor Judith Koelemeijer om het verhaal van haar leven te vertellen. Ik heb het boek gelezen. Met grote interesse. Maar ook met groeiend ongeloof en frustratie.   In mijn recensie voor Ignis, het digitaal magazine van de jezuïeten, leg ik uit waarom .

… Nee, wij moeten met volharding bidden omdat zo de kwaliteit van ons gebed zal veranderen en zal verbeteren. Het ware gebed bestaat immers niet in het afsmeken van bepaalde gunsten, zelfs niet in het danken voor bepaalde gunsten. Het ware bidden is verblijven in Gods aanwezigheid. Is de huivering en de aantrekkingskracht ervaren van de goddelijke majesteit. Is God loven en danken voor het leven waaraan Hij groei en bloei geeft. Als wij zo bidden, als wij zo volhardend met Hem in voeling blijven, zullen we ervaren we dat we reeds alles gekregen hebben wat de moeite van het bidden waard was. Dan ervaren wij dat niet wij bidden, maar God in ons. Bidden is meer antwoorden dan vragen, is Zijn uitnodiging ervaren en erop ingaan. Kunnen bidden is de eerste gunst die wij van God verkrijgen en de enige die wij echt nodig hebben. Guido Dierickx sj

Gisteren was ik te gast in het programma "Bij Jorieke" van de Groot Nieuws Radio. We hadden er een uitgebreid gesprek over het belang van vreugde in het christelijk leven, wat geloven nu precies betekent, hoe je vertrouwen kunt hebben in jezelf, hoe je Gods stem in je leven kan leren onderscheiden enz. Luister hier naar het gesprek  Groot Nieuws Radio · Nikolaas Sintobin: "Geloof is vertrouwen, vertrouwen is geloof"

De voorbije weken heb ik met stijgende verbazing de Jezus-trilogie van John Coetzee gelezen. Hoe breng je het voor elkaar: een fundamentele reflectie over "Jezus, hier en nu" zonder ook maar éénmaal zijn naam te noemen. Ik schreef een recensie van deze intrigerende romans van nobelprijswinnaar Coetzee voor Ignis.   Je kan ze hier lezen. Hier heb je het eerste stukje: Nooit hebben romans mij zo geïntrigeerd als deze Jezus-boeken van Coetzee. Ze vertellen het verhaal van een jongetje, David. David is een blijkbaar ouderloze kleuter. Hij wordt toevallig opgevangen door Simon, een wat oudere man, tijdens de bootreis naar hun nieuwe thuisland. Na verloop van tijd vindt Simon een soort moeder voor het kind, Ines. Alle drie zijn ze vluchtelingen. Het is niet duidelijk waarvoor ze op de vlucht zijn. Het vluchten lijkt een structureel gegeven dat als een rode draad door het hele verhaal is geweven. De relatie tussen de surrogaat-ouders en David verloopt moeizaam. Er is...

Voor ons digitaal tijdschrift igniswebmagazine.nl schreef ik een recensie van de film "The two popes". Hieronder vind je een uittreksel. De volledige tekst vind je hier . De film slaagt er inderdaad in de kwetsbare menselijkheid die schuilgaat achter beide pausen in het daglicht te plaatsen. Een paus is ook maar een mens die, bijvoorbeeld, graag smult van pizza en veel limonade drinkt. Bij een Argentijnse pastorale veldwerker uit die menselijke kwetsbaarheid zich anders dan bij een Duitse intellectueel. Die subtiele inkijk in de ziel maakt dat beide grote persoonlijkheden verrassend dichtbij komen en dat de film aan het einde een geur van mildheid krijgt. Door die menselijkheid van beide pausen zo centraal te stellen raakt de film aan een wezenlijk kenmerk van wat Kerk is. De Kerk wordt gedragen door gewone mensen die fouten maken. Dit geldt ook voor de beide hoofdpersonages, hoe verschillend om niet te zeggen tegengesteld hun persoonlijkheden ook zijn.   Beiden b...

“Wat zijn de blinde vlekken die jij, als katholiek, opmerkt bij protestanten?” Die vraag werd me onlangs gesteld door een jonge protestantse vrouw. Voor Ignis Webmagazine schreef ik enkele gedachten hierover neer. Je vindt ze hier terug in vier stukjes. (4/4) Tot slot nog iets over de heiligen. De protestantse weerstand en argwaan die ik hier merk lijkt me vaak te spreken over onbegrip over waar het eigenlijk om gaat. Het is een feit dat er excessen zijn - geweest - bij de heiligenverering. Door zich principieel af te keren van dit gebruik dreigen protestanten zich echter te beroven van een onschatbaar geschenk van God.  Heiligen zijn christenen waarvan de gelovige gemeenschap, na grondig onderzoek, heeft besloten dat zij iets bijzonders laten zien van Gods heiligheid. Hun leven is een inspiratiebron voor alle mogelijke aspecten van het christen zijn. Heiligverklaring behoedt deze getuigenissen voor de vergetelheid en biedt het waarmerk van betrouwbaarheid. De heiligen...

“Wat zijn de blinde vlekken die jij, als katholiek, opmerkt bij protestanten?” Die vraag werd me onlangs gesteld door een jonge protestantse vrouw. Voor Ignis Webmagazine schreef ik enkele gedachten hierover neer. Je vindt ze hier terug in vier stukjes. (3/4) Een ander verschilpunt betreft de liturgie. In het bijzonder evangelische protestanten kunnen gepassioneerd liturgie bedrijven. Ik ken gemeentes waar men elke week een nieuwe dienst uitvindt. Het mag lang duren en de, voor katholieken, eindeloze preek wordt aandachtig beluisterd.  Katholieken gaan voor kort en altijd hetzelfde. De eucharistie is wereldwijd hetzelfde ritueel. Soms erg saai. De aandacht voor schoonheid en symboliek opent op het mysterie van God. De herhaling van dezelfde woorden en gebaren maakt verinnerlijking mogelijk.  Een evangelische christen zei me geschokt te zijn hoezeer protestantse kerken thans graaien in de katholieke liturgische schattenkamer. Ik gun hen van harte die herontdek...

“Wat zijn de blinde vlekken die jij, als katholiek, opmerkt bij protestanten?” Die vraag werd me onlangs gesteld door een jonge protestantse vrouw. Voor Ignis Webmagazine schreef ik enkele gedachten hierover neer. Je vindt ze hier terug in vier stukjes. (2/4) De persoonlijke verantwoordelijkheidszin van protestanten uit zich ook in de geloofsvorming. Als ik de boer opga om protestantse groepen toe te spreken dan is dat publiek doorgaans talrijker en jonger dan als ik te gast ben bij katholieken. Protestanten willen zélf hun geloof begrijpen. Hun vertrouwdheid met de Bijbel en met de theologie is een troef, in het bijzonder in een context waar de omringende cultuur niet langer dragend is voor christenen, maar bevragend en soms als vijandig wordt ervaren. Katholieken hebben de gewoonte om dit denkwerk over te laten aan hun clerus. Voor hen is het geen must om alles zelf te snappen. Het is de gemeenschap van de Kerk die drager is van het geloof. Op zich is dit een waardevol spann...

“Wat zijn de blinde vlekken die jij, als katholiek, opmerkt bij protestanten?” Die vraag werd me onlangs gesteld door een jonge protestantse vrouw. Voor Ignis Webmagazine schreef ik enkele gedachten hierover neer. Je vindt ze hier terug in vier stukjes. (1/4) Wat zijn de blinde vlekken die jij, als katholiek, opmerkt bij protestanten? Die vraag werd me gesteld door een jonge vrouw, na afloop van een voordracht voor protestantse christenen. Ik woon en werk nu ruimschoots 5 jaar in Nederland. Regelmatig geef ik vorming over ignatiaanse spiritualiteit aan protestantse groepen. Nogal eens krijg ik daarbij soortgelijke vragen. Alvorens in te zoomen op die blinde vlekken wil ik het volgende stellen. Wat mij het meest opvalt is hoezeer protestanten en katholieken hetzelfde geloof delen. Dit lijkt op het intrappen van een open deur. Toch hebben we deze evidentie meer dan eens durven vergeten. Dit neemt niet weg dat de geloofscultuur van de verschillende christelijke belij...

Vele honderden mensen kloppen bij hen aan: jongeren en ouderen, daklozen, alleenstaanden, migranten. Guido Vloemans SJ en Louisa 'Erm' Budts vertellen over hun inspanningen voor de voedselbedeling in Gent. "Dit geeft een unieke gelegenheid om mensen te ontmoeten." Met dank aan Ignis Webmagazine

Hieronder vind je uittreksels uit een eerste commentaar geschreven door Martin Maier sj, theoloog en gespecialiseerd in ecologie, op de encycliek Laudato si van paus Franciscus. De volledige commentaar vind je op www.igniswebmagazine.nl . Op 18 juni 2015 verschijnt   de milieu-encycliek van paus Franciscus. Centrale elementen in de boodschap: de gevaarlijke klimaatverandering en de gewetenloze uitbuiting van de natuurlijke reserves bedreigen de toekomst van onze planeet. Het ecologisch probleem is een probleem van gerechtigheid. De mensengemeenschap heeft de macht het roer te wenden en de fatale dynamiek te stoppen. Het vermogen daartoe komt uit de joods-christelijke traditie en de gezamenlijke religies. Het behoeden van de schepping is in die zin een centraal oecumenisch en interreligieus thema.…  In het eerste hoofdstuk van het schrijven, waarin de paus zich … richt … tot alle bewoners van de aarde, wordt de consensus van de wetenschappers samengevat: de gevaarli...

Gisteren werd de 70ste verjaaardag herdacht van de bevrijding van het concentratiekamp van Auschwitz-Birkenau. Bijna twee jaar geleden bezocht ik die plaats en schreef ik onderstaande overweging. Enkele dagen geleden ging ik samen met anderen op museumbezoek.  Het museumcomplex lag in een landelijke woonwijk. Er waren ruime parkings en allerhande restaurants boden eenvoudige menu’s aan voor de toeristen. Hier en daar waren er boekenstalletjes en kon je een drankje kopen.  Zoals thans meer en meer gebruikelijk in musea, kreeg je bij de ingang een koptelefoontje en hangertje aangereikt om het verhaal van de gids te beluisteren. Het complex zelf bestond voornamelijk uit grote, gelijkvormige bakstenen gebouwen, met een of twee verdiepingen;  keurig geordend in lanen, mooi onderhouden, met hier en daar een grasveld.  Ik vermoed dat deze voormalige legerkazerne gebouwd was in het begin van de 20 ste eeuw. Je zag er ook heel wat dubbele omheiningen, en enke...

Vandaag viert de Sociëteit van Jezus het feest van al haar heiligen en zaligen. Dries van de Akker sj maakte hierbij een beklijvende audio-visuele meditatie. Meer audio-visuele meditaties van Dries van den Akker op het YouTube-kanaal van Ignis Webmagazine

Onlangs verscheen in Ignis Webmagazine een bijdrage van Mark Rotsaert sj over de voorbije Synode over het gezin . Hieronder een uittreksel waar in Mark Rotsaert sj ingaat op de typisch jezuïtische/ignatiaanse dimensie van de aanpak van Paus Franciscus. … Paus Franciscus is jezuïet. Wat hij met de synode op gang heeft gebracht is een proces van wat de jezuïeten ‘ onderscheiding der geesten ’ noemen. Belangrijk in zo’n proces is het luisteren naar de realiteit: wat leeft er in de Kerk? Paus Franciscus had heel duidelijk gemaakt dat het een open synode moest worden waar ieder vrij zijn mening kon uiten. En dat is het ook geweest. Het was de eerste synode sinds het Tweede Vaticaans Concilie waar er zo’n openheid was, een openheid waarvan de paus de garant was. Na het luisteren naar de realiteit is er een volgende stap: luisteren naar de innerlijke bewegingen die men ervaren heeft bij het luisteren. Dit is een stap die moeilijker ligt dan de eerste stap. Dat is ook gebleken op ...