Afgoderij


Reeds lange tijd voel ik me heel ongemakkelijk bij het politiek correcte discours ivm ons economisch systeem : in het bijzonder de evidentie van het groeimodel en het bijna absolute vertrouwen die wordt gegeven aan het marksysteem.

In een opiniestuk in « The Spectator » geeft de aartsbisschop van Canterburry en primaat van de Anglicaanse Kerk, Rowan Williams, een even interessante als ongebruikelijke analyse van het probleem. En wel vanuit de theologie.

Hij stelt vast dat we over kapitaal en markt spreken alsof het autonome wezens zouden zijn, die zelfstandig keuzes maken en een eigen strategie hebben. We vergeten hierbij dat het eigenlijk gaat over dingen die door mensen gemaakt worden. Welnu, het toekennen van grote, zo niet absolute waarde en kracht aan wat mensen zelf gemaakt hebben is exact de definitie van wat in de joods-christelijke traditie afgoderij wordt genoemd.

In tegenstelling tot de ware dienst aan God, verlaagt afgoderij de mens. Wie vervalt in afgoderij, verliest zijn vrijheid en wordt uiteindelijk slaaf van de door hemzelf gecreëerde dynamiek.

Reacties

Meest gelezen

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)