USA-congreslid Robert Drinan sj : een bijzonder verhaal van gehoorzaamheid - Creatieve spanningen (4)

In hun boekje “Ignatius achterna. Leven van creatieve spanningen.” schetsen William Barry sj en Robert Doherty sj het ideaal van de jezuïetenspiritualiteit. Voor mij een voortdurende oproep om de lat voldoende hoog te leggen. Graag enkele citaten die je hopelijk kunnen inspireren.

"De jezuïetenspiritualiteit gedijt in het spanningsveld tussen de gehoorzaamheid aan de oversten en de eigen onderscheiding van de geesten. In dit spanningsveld hopen jezuïeten zo goed mogelijk de wil van God te ontdekken en afgestemd te zijn op Gods bedoelingen met deze wereld.

Een voorbeeld kan deze spanning en de oplossing ervan illustreren. Robert Drinan sj voelde zich na een onderscheiding geroepen zich in Massachutsetts (VS) kandidaat te stellen voor het Congres. Hij kreeg de toestemming van zijn provinciale overste en werd verkozen. Hij was gedurende 10 jaar, van 1970 tot 1980, lid van het congres en riep vaak zowel sterke negatieve als positieve gevoelens op bij de katholieken. 

In 1980 vroeg pater Arrupe, de algemene overste, hem zich niet meer kandidaat te stellen voor herverkiezing. Drinan riep een persconferentie bijeen en verklaarde dat hij op verzoek van zijn oversten geen kandidaat meer was. In zijn verklaring zei hij: “Ik ben er trots op en voel mij vereerd priester en jezuïet te zijn. Als een man van geloof moet ik erop vertrouwen dat er mij werk staat te wachten dat belangrijker is dan het werk dat ik nu moet verlaten. Ik begin aan deze pelgrimstocht met pijn maar ook in gebed.” 

Hij begon nadien aan een uitmuntende loopbaan aan de rechtsfaculteit van Georgetown (VS) en als auteur. Hij toonde geen zweem van verbittering, ofschoon het bevel van Arrupe een bittere pil was om te slikken."