Zien of niet zien

Eerst even kijken naar de video. Dan pas de onderstaande tekst lezen ...


God is altijd aanwezig in ons leven. Vaak merken we Hem echter niet op. We worden te zeer opgeslorpt door onze bekommernissen. Of nog, we zijn gewoon verstrooid.

Zoals de mensen in deze video, zijn we zo geconcentreerd op het tellen van de passen, dat we gewoon niet zien dat een goedlachse beer zijn opwachting maakt.  Die goedlachse beer is God. Als we Hem dan toch opmerken, dan komt er meteen een glimlach op onze lippen.

Wanneer ben je voor het laatst een goedlachse beer op het spoor gekomen in je eigen leven.

Wat is het eigenlijk dat je belet Hem te zien?


Met dank aan Nick Senger.

Reacties

Bekkeneel zei…
Dit is wel intrigerend ja. Als ik eerlijk mag zijn, eigenlijk moet ik het wel, heb ik helemaal geen beer gezien, ook naderhand niet. Misschien nog eens proberen vanavond als het goed donker is. God waarnemen in je leven is een kwestie van focussing of perspectief ja, maar dat perspectief ontwikkelt zich pas nadat je tot geloof gekomen bent en dan ook wel met terugwerkende kracht, dus m.b.t. herinneringen aan gebeurtenissen van voor de tot geloofkoming. Die worden opnieuw en waarder geduid, her-ingekaderd. Levensreddingen bv. Toen ik nog niet geloofde zei ik: weer mazzel gehad. Net niet gewurgd door mijn das die in de ventilator draaide van de auto en dus net niet met mijn plaat hard tegen het motorblok getrokken. Nu: hoewel ik U niet kende redde Ge mij reeds, ook toen al. Ik kende U niet, maar U mij wel en U gaf mij het leven meermalen terug. Ik crashte met de auto, vrijwel onmiddellijk stopte achter mij ook een auto. Ik lag op de grond, eruit geslingerd, en zag de voorruit van de auto die achter mij gestopt was. En ik zag een rode esculaap. Toeval? Toen dacht ik nog van wel, maar nu moet ik lachen om mijn onnozelheid van toen.
Hoe beter je Hem leert kennen, des te scherper ga je Hem ook waarnemen in dingen die anderen toeval noemen, zelfs al komt zulk toeval in je leven wel wat erg veel voor. Andersom geldt het ook: zonder geloof zul je Hem nog niet op het water zien lopen al zou het filmpje ervan op YouTube staan.
Ik ben blij en dankbaar dat ik geloof. Ik ben de werkelijkheid anders gaan zien en ik ben altijd alert op Gods regelen en sturen van dingen, zijn wonderlijke en heilzame bemoeienis. Als ik een trein mis bv. denk ik: misschien heeft God een ontmoeting gepland door deze vertraging. Vroeger werd ik zo razend, berserk, bij het zien van die wegrijdende rode treiter-treinachterlichten dat ik in de rails begon te bijten. Voorbij. Vrede. Iets loopt anders dan je gedacht had en juist daardoor kun je ergens te hulp schieten of kom je elders geheel tegen je planning in precies als geroepen. Het gebeurt echt. Daaraan weet ik dat God altijd buitengewoon wakker en aanwezig is. Mensen die zeggen dat Hij slaapt en zelfs overleden is leven in een schijnwerkelijkheid, althans ze missen een wezenlijk aspect, in feite leven ze voorbij aan de ware werkelijkheid. God is steeds superactief ook in de kleinste dingen. Je moet het zelf ervaren. Hoe? Christus navolgen, dan gaat het luik in je geest en in je waarneming wijd open. Dan worden als God het wil zelfs de beren op je weg je beste vrienden. Niet dat er bij mij enige verdienste in is dat ik het zo kan zien, alles is me geschonken. Maar voor wie twijfelt, lees eens het begin van de Openbaring en laat het majestueuze, het overweldigende daarvan eens goed landen in je geest, misschien helpt het. Laatst heb ik het gedaan dat lezen, 's nachts, ik kon er niet meer van slapen. God, u bent niet alleen waar, U bent ontstellend en totaal, alomvattend waar, nog veel en veel waarder dan uw grootste fans kunnen vermoeden. DankUwel drie-ene Heer dat U bestaat en dat U Zich gewaardigd heeft mij arme zondaar het geloof te schenken.
7 juli 2012 om 12:58
Een reactie posten

Meest gelezen

Wat verrijzenis kan betekenen in de dierenwereld en in jouw leven - Adembenemende video

Afbeelding
Deze video-beelden zijn adembenemend. Een echte thriller met een onwaarschijnlijk einde. Zomaar, toevallig, opgenomen door toeristen in het Krugerpark in Zuid-Afrika. Onderaan vind je enkele vraagjes om met dit document naar de diepte te gaan. In deze beelden uit het dierenreservaat kan je zien hoe het leven sterker is dan de dood, hoe het brute geweld uiteindelijk het onderspit moet delven voor het broze nieuwe leven; in gelovige termen uitgedrukt, hoe God kiest voor wat klein en kwetsbaar is; of nog, hoe God het geknakte riet niet breekt en kleine en zwakke mensen groot maakt. Ook al kan dit lang duren, gaat het doorheen ups en downs, en lijkt alles totaal en reddeloos verloren. o Ik kan verwijlen bij deze beelden en deze boodschap in mij laten doordringen. Durf ik, ben ik bereid hierin te geloven? o Ik kan ook zien wat dit betekent in mijn leven: waar heb ik moeten vechten, waar hebben anderen gevochten met en voor mij en ben ík gered geworden uit iets wat objectief uitzichtl
Meer lezen

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Afbeelding
Paus Franciscus wordt uitgenodigd tot iets dat niet meteen zijn specialiteit is. Toch geeft hij deze Cubaanse circusartiesten een kans. En meteen ook zichzelf. Met een meer dan behoorlijk resultaat tot gevolg.   Hoe reageer jij als je iets gevraagd wordt waarvan alles doet vermoeden dat je het niet kan?   Dat gebeurt namelijk wel vaker in een mensenleven. Vaak wordt een mens geroepen tot iets waartoe hij zichzelf niet in staat acht en dat nochtans zijn weg naar geluk blijkt te zijn.  
Meer lezen

Waarom we stille zaterdag graag overslaan - de uitleg van Karl Rahner sj

Afbeelding
In de lezingendienst van het brevier vinden we op Stille Zaterdag een boeiende uitleg van Karl Rahner sj over Stille Zaterdag. Enkele uittreksels. “Als we denken aan Stille Zaterdag, valt iets merkwaardigs op: in ons godsdienstig leven slaan we deze dag over. We vieren Goede Vrijdag en Pasen, … Wat er tussen deze twee dagen ligt, namelijk Stille Zaterdag, slaan we over. … Toch belijden we, telkens als we de apostolische geloofsbelijdenis … uitspreken: Hij is nedergedaald ter helle . En dit is de tekst die bij Stille Zaterdag hoort. … Het betekent op de eerste plaats: Jezus is waarlijk gestorven. … De dood heeft Jezus vastgehouden als in banden. Hij was in de dood. … Omdat wij uit hetzelfde hout gesneden zijn en ook midden in het leven reeds onze dood sterven, kunnen wij zijn lot niet enkel van buiten af begrijpen, maar wij kunnen het delen. Gelovend ervaren wij dat zijn nederdaling in de machteloosheid van  ons mens-zijn alle paaszaterdag-uren van ons leven geheiligd heef
Meer lezen

Kan je vandaag nog in Jezus geloven zoals 2000 jaar geleden? - Homilie van Nikolaas Sintobin sj

Afbeelding
Homilie van Beloken Pasen Een tijd geleden bracht ik het WE door met een jong koppeltje. Ze zijn 25 jaar oud en kennen elkaar reeds 8 jaar. Ze wonen beiden in Parijs. Beide jonge mensen willen trouwen met elkaar en gedurende dat WE hebben we hun huwelijk voorbereid. Ik vroeg hen me uit te leggen wat het christelijk geloof voor hen precies betekent.   Hoewel ze dit niet afgesproken hadden, vatten ze elk hun geloof in drie punten samen: 1)     een aantal waarden; 2)     een relatie tot een liefhebbende God; 3)     en een houding van verantwoordelijkheid naar de andere mensen. Ik zei hen vervolgens   dat christenen deze drie punten gemeenschappelijk hebben met Joden en moslims. Dat, bijgevolg, deze drie elementen, hoe belangrijk ook, niet typisch christelijk zijn. Beiden waren verbouwereerd. Ik denk nochtans dat vele christenen desgevraagd een gelijkaardig antwoord zouden geven. Het Evangelie van deze Beloken Pasen gaat hierover: het geloof in Jezus als de
Meer lezen

Over wassen van een aidszieke en Witte Donderdag - homilie Nikolaas Sintobin sj

Afbeelding
Witte Donderdag  2024 Als   jezuïet in opleiding woonde ik in Parijs. Elke zaterdagmorgen was ik er vrijwilliger op een dienst voor palliatieve zorgen. De helft van de bedden was voorbehouden voor terminale aidspatiënten. Een van hen was Jean-Louis, een dertiger. Hij was vel over been. Gevolg van chronische diaree. Ik stapte zijn kamer binnen om wat bij te praten. Op dat eigenste ogenblik zag ik Jean-Louis uit zijn bed opspringen. Net op tijd om te voorkomen dat hij zichzelf zou bevuilen door de gevolgen van een zoveelste oncontroleerbare darmkramp. De geur was onuitstaanbaar. Maar nog pijnlijker was de gelaatsuitdrukking van die naakte man. Hij wist niet waar te kruipen van schaamte en walging. Ik ook niet … Amper een minuut later stond er een verpleegster. Een jong meisje met een prachtige glimlach. Met een kwinkslag stapte ze, door de smurrie heen,   naar Jean-Louis toe. Ze reinigde hem en hielp hem terug zijn bed in. Haar eigen baby had ze niet met meer zachtheid en liefde
Meer lezen

De verrijzenis van Jezus is geen toverpilletje - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor Pasen

Afbeelding
  Homilie voor Paaszondag Handelingen 10,34a.37-43                 Kolossenzen 3,1-4                   Johannes 20,1-9 Als ik denk aan Kerstmis, dan komen spontaan woorden bij me op als familie en gezelligheid. Als ik denk aan Pasen, dan voel ik vreugde en hoor ik het halleluja van Händel weerklinken. Als ik echter de evangelietekst van deze paaszondag lees, dan vind ik geen spoor van die vreugde of van de muzikale overdaad van Händel terug. Integendeel. Johannes biedt een bijna onderkoelde beschrijving van de ontdekking van het lege graf en van het begin van het verrijzenisgeloof. Ook de daaropvolgende scène van het johannesevangelie, de ontmoeting tussen Maria Magdalena en de verrezen Jezus, is nog steeds stil en aarzelend. Het is pas naar de avond van die dag toe, als Jezus zijn angstige leerlingen ontmoet, dat voor het eerst sprake is van vreugde. De vreugde van het geloof in de verrijzenis is    duidelijk niet zomaar gekomen. Pasen is geen toverpilletje dat de pijn van het absurde
Meer lezen