Paus Franciscus over mededogen en geduld
Gisteren verscheen onderstaande overweging van paus Franciscus op www.gewijderuimte.org.
In het Johannesevangelie ervaart Thomas
persoonlijk het mededogen van God. En dit mededogen heeft een concreet gelaat:
het gelaat van de verrezen Heer. Als de andere apostelen hem vertellen: ‘Wij
hebbend de Heer gezien’, dan gelooft Thomas dit niet. Het is voor hem niet
voldoende dat Jezus dit had voorspeld en beloofd: ’Op de derde dag zal ik
opstaan’.
Hij wil zien. Hij wil met zijn vingers
de gaten in de handen van Jezus voelen en zijn hand in de opening in zijn zijde
leggen. Hoe reageert Jezus hierop? Met geduld: Jezus laat Thomas met
zijn koppig ongeloof niet vallen. Hij geeft hem een week tijd. Hij doet de deur
niet dicht. Hij wacht.
Thomas leert zijn armoede kennen, zijn
klein geloof: ‘Mijn Heer en mijn God!’ Met deze eenvoudige, maar diep
gelovige aanroeping antwoordt hij op Jezus’ geduld. Hij gaat helemaal op
in Jezus’ mededogen. Hij ziet het vóór zijn ogen in de wonden van Christus’
handen en voeten en in de open zijde, en krijgt vertrouwen. Hij is een nieuwe
man, niet langer een ongelovige, maar een gelovige.
Denken wij ook aan de twee leerlingen op
weg naar Emmaüs. Aan hun sombere gezichten. Aan hun nutteloze reis en hun
ontgoocheling. Maar Jezus laat hen niet vallen. Hij loopt naast hen mee. En niet
alleen dat! Geduldig legt Hij hen de Schrift uit, hoe die over hem sprak, en
blijft bij hen het avondmaal gebruiken. Dit is Gods manier van doen. Hij is
niet ongeduldig, zoals wij die dikwijls alles ineens wensen… Broeders en
zusters, laten we nooit ons vertrouwen in Gods geduld en mededogen verliezen.
Paus Franciscus
Paus Franciscus
Reacties
Ik zeg vaak: 'Heer ik geloof, maar kom mijn ongeloof te hulp.'
Ik heb deze tekst van paus Franciscus gedownload en opgeslagen op mijn desktop om soms te herlezen!