De laatste, moeilijkste, maar ook de fundamenteelste vraag


De laatste, moeilijkste, maar ook de fundamenteelste vraag is dan deze. Kan ik aanvaarden dat de liefde waarmee iemand van mij houdt en mij aanvaardt zoals ik ben, mij niet enkel geschonken wordt nadat en omdat ik geworden ben wie ik graag zou zijn, maar eigenlijk daarvóór?

Denk aan de liefde waarmee ouders hun kind ontvangen, zoals het hun in handen wordt gegeven. Daaruit volgt dat de liefde waarmee van mij gehouden wordt eerst is. Dat het feit dat ik mij onvoorwaardelijk geliefd weet -wie ik ook mag zijn- mij juist oproept en maakt tot het rijkste en het mooiste dat ik kan zijn.

Daarom is dit mijn diepste wezen dat ik ben uit de liefde van anderen,
en naar anderen toe, met wie ik in liefde samenleef.

De moeilijkheid is dat ik dat nu moet kunnen beleven !

En omdat die onvoorwaardelijke liefde tot mij en die onvoorwaardelijke aanvaarding van mij op de eerste plaats door God zelf worden waar gemaakt, ben ik 'uit God' en 'naar God toe'.

Een anonieme jezuïet

Reacties

Truus zei…
Een kind krijgen is altijd onvoorwaardelijke liefde.En je zal proberen om ze alles te laten worden wat ze graag willen zijn.wat in een kind zijn vermogen ligt.Zelf ben ik niet geworden wat ik wilde had graag iets medisch gedaan.Een kleindochter gaat mijn keuze doen.
Anoniem zei…
Mooi gezegd Truus. Soms kan je niet oogsten wat je zelf gezaaid hebt. Een ander kan dan wel oogsten wat jij zaaide. Liefde maakt soms gekke sprongen. 😊
Unknown zei…
wel moeilijk gezegd vind ik ...
Anoniem zei…
Wat moet ik zeggen tegen een jonge vrouw, niet gewild door haar moeder, geadopteerd en ook door de adoptiemoeder verstoten. Momenteel is deze vrouw zwaar ziek,single en geen kinderen. Hoe komt men dan tot het geloof dat God ons als eerste lief heeft? Soms is het toch moeilijk om antwoorden te geven en te getuigen in ons geloven; Wij hebben lief, omdat Hij ons eerst heeft lief gehad 1 Joh,10
Anoniem zei…
Mooi!

Meest gelezen

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)

Bidden met de Bijbel - een nieuw boek van Nikolaas Sintobin sj