Het verschil tussen de Katholieke Kerk en groot huisvuil



In tijden van verwarring en crisis, zo leert ons Ignatius van Loyola, is het goed terug te gaan naar wat je dacht en voelde als je je in rustiger wateren bevond …

Onderstaande paragraafjes komen uit een tekst die ik schreef enkele jaren geleden. Een bejaarde medebroeder stuurde me gisteren een mailtje om me te laten weten dat hij er toevallig op was gestoten en dat het hem in deze donkere dagen voor de Katholieke Kerk zo’n deugd had gedaan. Misschien heb je er ook iets aan. Klik hier voor de volledige tekst.

Als ik naar mezelf kijk, stel ik vast dat ik houd van onze Kerk. Niet aarzelend. Wel voluit. Dat is gewoon zo.  Als ik me vervolgens de vraag stel hoe dat komt, dan heb ik meteen het antwoord. Ik heb er geen verdienste aan. Het is gewoon de Kerk die mij Jezus heeft doen ontdekken, het mooiste wat mij ooit overkomen is. Zonder de Kerk had ik nooit het Evangelie leren kennen. Het is dankzij de Kerk dat ik in 1989 heb kunnen besluiten om jezuïet te worden. En nochtans stonden toen reeds zowat alle rationele, objectieve lichten op rood om me in die kwijnende Kerk te engageren. Maar mijn hart zei ja. Ik had leren houden van Jezus en ik voelde aan dat dé plaats bij uitstek om Jezus te ontmoeten en dienen net de Kerk is. 

Toen de misbruikcrisis uitbrak en ondraaglijk donkere kanten van onze Kerk aan het licht  kwamen, bleef ik net zo goed houden van de Kerk. Zij is het die mij, als een moeder, het geloof heeft doorgegeven. Als je moeder ziek blijkt, dan zet je haar niet bij het groot huisvuil. Maar ga je er net extra goed voor zorgen.


Nikolaas Sintobin sj

Reacties

mieke zei…
Er zijn ook kinderen die hun moeder blijven verdedigen, over de grenzen van wat redelijk en heilzaam is. Die ze niet los kunnen laten, ook al doet ze hen en anderen veel schade. Die er zwaar door beschadigd worden,of zelfs door vermoord. Bij de jeugdbescherming weten ze daar alles van. Ik weet het, elke vergelijking heeft zijn grenzen, maar hier zou ze wel eens verder kunnen opgaan dan op het eerst zicht lijkt. Is het niet juist (een deel van) de oorzaak van de miskenning van de slachtoffers dat bisschoppen zo van de kerk en zijn bedienaren hielden dat ze zich niet konden voorstellen dat zoiets gebeurde, en dat ze niet in staat zijn het drama van de slachtoffers tot zich te laten doordringen?
17 maart 2019 om 09:21
Anne zei…
Dan zou ik zeggen: tracht een mature liefde te beleven, met de ogen open en niet blind voor kritiek, zoals de tekst van Nikolaas zegt. In je voorbeeld, Mieke, gaat het om kinderliefde, en niemand kan hen dit soort afhankelijke liefde kwalijk nemen.
Moeilijker gezegd dan gedaan, ik weet het, terwijl ik het schrijf.
Hartelijke groet!
17 maart 2019 om 10:01
Anoniem zei…
Nu de Kerk er erg aan toe is hou ik er nog meer van. Ze blijft me geven wat ik van mezelf niet zou gedaan krijgen.
17 maart 2019 om 17:40
Een reactie posten

Meest gelezen

Wat verrijzenis kan betekenen in de dierenwereld en in jouw leven - Adembenemende video

Afbeelding
Deze video-beelden zijn adembenemend. Een echte thriller met een onwaarschijnlijk einde. Zomaar, toevallig, opgenomen door toeristen in het Krugerpark in Zuid-Afrika. Onderaan vind je enkele vraagjes om met dit document naar de diepte te gaan. In deze beelden uit het dierenreservaat kan je zien hoe het leven sterker is dan de dood, hoe het brute geweld uiteindelijk het onderspit moet delven voor het broze nieuwe leven; in gelovige termen uitgedrukt, hoe God kiest voor wat klein en kwetsbaar is; of nog, hoe God het geknakte riet niet breekt en kleine en zwakke mensen groot maakt. Ook al kan dit lang duren, gaat het doorheen ups en downs, en lijkt alles totaal en reddeloos verloren. o Ik kan verwijlen bij deze beelden en deze boodschap in mij laten doordringen. Durf ik, ben ik bereid hierin te geloven? o Ik kan ook zien wat dit betekent in mijn leven: waar heb ik moeten vechten, waar hebben anderen gevochten met en voor mij en ben ík gered geworden uit iets wat objectief uitzichtl
Meer lezen

Waarom we stille zaterdag graag overslaan - de uitleg van Karl Rahner sj

Afbeelding
In de lezingendienst van het brevier vinden we op Stille Zaterdag een boeiende uitleg van Karl Rahner sj over Stille Zaterdag. Enkele uittreksels. “Als we denken aan Stille Zaterdag, valt iets merkwaardigs op: in ons godsdienstig leven slaan we deze dag over. We vieren Goede Vrijdag en Pasen, … Wat er tussen deze twee dagen ligt, namelijk Stille Zaterdag, slaan we over. … Toch belijden we, telkens als we de apostolische geloofsbelijdenis … uitspreken: Hij is nedergedaald ter helle . En dit is de tekst die bij Stille Zaterdag hoort. … Het betekent op de eerste plaats: Jezus is waarlijk gestorven. … De dood heeft Jezus vastgehouden als in banden. Hij was in de dood. … Omdat wij uit hetzelfde hout gesneden zijn en ook midden in het leven reeds onze dood sterven, kunnen wij zijn lot niet enkel van buiten af begrijpen, maar wij kunnen het delen. Gelovend ervaren wij dat zijn nederdaling in de machteloosheid van  ons mens-zijn alle paaszaterdag-uren van ons leven geheiligd heef
Meer lezen

Dé tip van Paus Franciscus voor een geslaagd leven

Afbeelding
Paus Franciscus biedt ons een heel nieuwe weg aan voor vernieuwing, en dit speciaal voor de Kerk. Vernieuwing mag voor hem niet betekenen dat men zijn tijd verprutst met structuren of dat men nog iets nieuws gaat opzetten. Vernieuwing betekent veeleer dat men de centrale plaats van Christus terugwint. En dit, op zijn beurt, vraagt een totaal nieuwe geest en een volkomen nieuw hart. De vernieuwing die Paus Franciscus ons voorhoudt is de bekering van het hart. Dit kan maar als we onze weg samen met Jezus gaan en in nauw contact blijven met Hem. Daarom   blijft hij erop aandringen dat we elke dag een passage uit het Evangelie lezen, daarover nadenken en bidden; of we nu in tram of trein zitten, of thuis zijn. Dit is met Jezus optrekken. Als we dit soort van engagement om iedere dag met Jezus op weg te gaan op ons nemen, dan beginnen we te leven in een wereld van genade. En dit is meer dan vertrouwen op menselijke inspanningen. Als Jezus mee met ons op weg gaat, onze gids is, dan z
Meer lezen

Kan je vandaag nog in Jezus geloven zoals 2000 jaar geleden? - Homilie van Nikolaas Sintobin sj

Afbeelding
Homilie van Beloken Pasen Een tijd geleden bracht ik het WE door met een jong koppeltje. Ze zijn 25 jaar oud en kennen elkaar reeds 8 jaar. Ze wonen beiden in Parijs. Beide jonge mensen willen trouwen met elkaar en gedurende dat WE hebben we hun huwelijk voorbereid. Ik vroeg hen me uit te leggen wat het christelijk geloof voor hen precies betekent.   Hoewel ze dit niet afgesproken hadden, vatten ze elk hun geloof in drie punten samen: 1)     een aantal waarden; 2)     een relatie tot een liefhebbende God; 3)     en een houding van verantwoordelijkheid naar de andere mensen. Ik zei hen vervolgens   dat christenen deze drie punten gemeenschappelijk hebben met Joden en moslims. Dat, bijgevolg, deze drie elementen, hoe belangrijk ook, niet typisch christelijk zijn. Beiden waren verbouwereerd. Ik denk nochtans dat vele christenen desgevraagd een gelijkaardig antwoord zouden geven. Het Evangelie van deze Beloken Pasen gaat hierover: het geloof in Jezus als de
Meer lezen

Over wassen van een aidszieke en Witte Donderdag - homilie Nikolaas Sintobin sj

Afbeelding
Witte Donderdag  2024 Als   jezuïet in opleiding woonde ik in Parijs. Elke zaterdagmorgen was ik er vrijwilliger op een dienst voor palliatieve zorgen. De helft van de bedden was voorbehouden voor terminale aidspatiënten. Een van hen was Jean-Louis, een dertiger. Hij was vel over been. Gevolg van chronische diaree. Ik stapte zijn kamer binnen om wat bij te praten. Op dat eigenste ogenblik zag ik Jean-Louis uit zijn bed opspringen. Net op tijd om te voorkomen dat hij zichzelf zou bevuilen door de gevolgen van een zoveelste oncontroleerbare darmkramp. De geur was onuitstaanbaar. Maar nog pijnlijker was de gelaatsuitdrukking van die naakte man. Hij wist niet waar te kruipen van schaamte en walging. Ik ook niet … Amper een minuut later stond er een verpleegster. Een jong meisje met een prachtige glimlach. Met een kwinkslag stapte ze, door de smurrie heen,   naar Jean-Louis toe. Ze reinigde hem en hielp hem terug zijn bed in. Haar eigen baby had ze niet met meer zachtheid en liefde
Meer lezen

De tenen van God (1/4)

Afbeelding
“ De tenen van God. Mijn schizofrenie ”. Zo heet het autobiografische boek van Michel Mestrum (ISBN 978 90 6445 881 1). Michel is ervaringsdeskundige. Na een jarenlange opname in de psychiatrie is hij erin geslaagd om zijn zelfstandigheid te herwinnen. Verstandig en talig als hij is, weet hij het onvatbare van zijn psychose haarscherp te verwoorden. Zijn kracht haalt Michel in belangrijke mate uit zijn geloofsleven. Hieronder vindt u enkele sterke citaten. “Net zoals het literatuur betaamt zoek ik kleintjes die spanning te beleven tussen het leven ontvangen zoals het ons gegeven werd, en dankbaar genieten van wat ons allemaal wordt aangereikt, en aan de andere kant genoeg inzicht en tegelijk berusting hebben om te aanvaarden wat ons niet gegeven werd, en om ook daarmee op weg te gaan, wetend dat wij ook daarin de voorbode moeten zien van alles wat wij verder zullen moeten achterlaten of zullen moeten missen.  Derhalve moet je durven dromen en je leven mee laten bepalen door een ars m
Meer lezen