Waarom de Drie-eenheid zo goed als ondenkbaar is - homilie van Nikolaas Sintobin sj voor het feest van de Drie-eenheid


Homilie op het feest van de Drie-eenheid 

We zien ze vaak afgebeeld in de schilderkunst. Vader, Zoon en Heilige Geest. Een oudere Heer, lange witte baard, op een wolkje gezeten die de hand reikt of kijkt naar Jezus, de Zoon, al of niet met het kruis. De Geest neemt vaak de vorm aan van een duif of van een stralende lichtstraal. Gewoonlijk vertrekt het samenspel uit de hemel. Doorgaans is er ook een link met wat er gebeurt op Aarde. Nu eens wordt vooral een verbondenheid uitgebeeld tussen God de Vader en Jezus, de mensgeworden Zoon. Andere keren wordt dan weer een gerichtheid gesuggereerd  van de drieëenheid op concrete mensen.

Samen met het dogma over de incarnatie en de dubbele natuur van Christus (mens én God) behoort het  trinitair dogma tot de kern van ons christelijk geloof. Christenen geloven niet zomaar in God. Dat doen de joden en de moslims immers net zo goed. Wij geloven in de drieëne God: één unieke goddelijke natuur, die bestaat in drie unieke Personen die voortdurend met elkaar verbonden zijn door een liefdesband. Liefde kan immers niet alleen op zichzelf gericht zijn. Ook niet voor God.

Liefde richt zich ook en vooral op de ander. Liefde wenst te geven en te delen. Ook naar buiten toe. De goddelijke Drieëenheid breekt daarom als het ware uit haar eigen grenzen en voegen. Niet eenmalig. Wel voortdurend. Dat noemen wij schepping. God die het leven en de liefde, die Hij zelf is, deelt door een werkelijkheid in het leven  te roepen die bestaat buiten Hem om.

Vermits Gods liefde gratuit is, kan die geschapen werkelijkheid zelfstandig leven. Er is geen ingebouwde afhankelijkheid van de mens ten aanzien van God. Wij zijn vrij. Toch is het goed voor de mens om de drieëne God te kennen. Immers, de liefde van God voor zijn schepping is zo groot, dat Hij de mens alles wil geven. God wil alles met ons delen.  Dit is volstrekt ongehoord en eigenlijk ook bijna ondenkbaar. Dat hoorden we Mozes daarnet zeggen tot de Israëlieten. Toch is het zo. God verlangt alles met ons te delen, zijn goddelijkheid incluis. Daarom is het goed Hem te kennen.

Daarnet hoorden we de slotwoorden van Jezus in het Evangelie volgens Matteüs: “Gaat dus en maakt alle volkeren tot mijn leerlingen en doopt hen in de Naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest.”

Dit is de zending die Jezus ons geeft: alle mensen de kans bieden te delen in de liefde die God is.  Het doopsel – de opname in de Kerk – is daar het werkzame teken van. Maar om mogelijk te maken dat mensen het doopsel vragen, is het nodig dat wij zo leven dat wij bij onze medemensen daartoe het verlangen doen ontstaan. Dat wij zo  handelen dat wij uitnodigend worden. Dat wij zo leven, spreken en liefhebben dat zichtbaar wordt dat wij niet uit onszelf leven, spreken en liefhebben.  Dat wij, zoals Jezus, levende iconen worden van Gods scheppende liefde.

Reacties

Anoniem zei…
Dat de liefde bij de mens wortel schiet is zeker dienend. God bij naam noemen roept op. De mens kennis laten maken met innerlijke tegenstrijdigheden rondom ik en de ander is een proces van bewustwording. Liefde is krachtig wanneer het hart weet heeft van hebben, geven en delen.Zorgvuldig omgaan met verkregen inzichten geeft ruimte aan de ander. Zo wordt de liefde een vriend van ieder mens.
30 mei 2021 om 09:29
Een reactie posten

Meest gelezen

Wat verrijzenis kan betekenen in de dierenwereld en in jouw leven - Adembenemende video

Afbeelding
Deze video-beelden zijn adembenemend. Een echte thriller met een onwaarschijnlijk einde. Zomaar, toevallig, opgenomen door toeristen in het Krugerpark in Zuid-Afrika. Onderaan vind je enkele vraagjes om met dit document naar de diepte te gaan. In deze beelden uit het dierenreservaat kan je zien hoe het leven sterker is dan de dood, hoe het brute geweld uiteindelijk het onderspit moet delven voor het broze nieuwe leven; in gelovige termen uitgedrukt, hoe God kiest voor wat klein en kwetsbaar is; of nog, hoe God het geknakte riet niet breekt en kleine en zwakke mensen groot maakt. Ook al kan dit lang duren, gaat het doorheen ups en downs, en lijkt alles totaal en reddeloos verloren. o Ik kan verwijlen bij deze beelden en deze boodschap in mij laten doordringen. Durf ik, ben ik bereid hierin te geloven? o Ik kan ook zien wat dit betekent in mijn leven: waar heb ik moeten vechten, waar hebben anderen gevochten met en voor mij en ben ík gered geworden uit iets wat objectief uitzichtl
Meer lezen

Waarom we stille zaterdag graag overslaan - de uitleg van Karl Rahner sj

Afbeelding
In de lezingendienst van het brevier vinden we op Stille Zaterdag een boeiende uitleg van Karl Rahner sj over Stille Zaterdag. Enkele uittreksels. “Als we denken aan Stille Zaterdag, valt iets merkwaardigs op: in ons godsdienstig leven slaan we deze dag over. We vieren Goede Vrijdag en Pasen, … Wat er tussen deze twee dagen ligt, namelijk Stille Zaterdag, slaan we over. … Toch belijden we, telkens als we de apostolische geloofsbelijdenis … uitspreken: Hij is nedergedaald ter helle . En dit is de tekst die bij Stille Zaterdag hoort. … Het betekent op de eerste plaats: Jezus is waarlijk gestorven. … De dood heeft Jezus vastgehouden als in banden. Hij was in de dood. … Omdat wij uit hetzelfde hout gesneden zijn en ook midden in het leven reeds onze dood sterven, kunnen wij zijn lot niet enkel van buiten af begrijpen, maar wij kunnen het delen. Gelovend ervaren wij dat zijn nederdaling in de machteloosheid van  ons mens-zijn alle paaszaterdag-uren van ons leven geheiligd heef
Meer lezen

Dé tip van Paus Franciscus voor een geslaagd leven

Afbeelding
Paus Franciscus biedt ons een heel nieuwe weg aan voor vernieuwing, en dit speciaal voor de Kerk. Vernieuwing mag voor hem niet betekenen dat men zijn tijd verprutst met structuren of dat men nog iets nieuws gaat opzetten. Vernieuwing betekent veeleer dat men de centrale plaats van Christus terugwint. En dit, op zijn beurt, vraagt een totaal nieuwe geest en een volkomen nieuw hart. De vernieuwing die Paus Franciscus ons voorhoudt is de bekering van het hart. Dit kan maar als we onze weg samen met Jezus gaan en in nauw contact blijven met Hem. Daarom   blijft hij erop aandringen dat we elke dag een passage uit het Evangelie lezen, daarover nadenken en bidden; of we nu in tram of trein zitten, of thuis zijn. Dit is met Jezus optrekken. Als we dit soort van engagement om iedere dag met Jezus op weg te gaan op ons nemen, dan beginnen we te leven in een wereld van genade. En dit is meer dan vertrouwen op menselijke inspanningen. Als Jezus mee met ons op weg gaat, onze gids is, dan z
Meer lezen

Kan je vandaag nog in Jezus geloven zoals 2000 jaar geleden? - Homilie van Nikolaas Sintobin sj

Afbeelding
Homilie van Beloken Pasen Een tijd geleden bracht ik het WE door met een jong koppeltje. Ze zijn 25 jaar oud en kennen elkaar reeds 8 jaar. Ze wonen beiden in Parijs. Beide jonge mensen willen trouwen met elkaar en gedurende dat WE hebben we hun huwelijk voorbereid. Ik vroeg hen me uit te leggen wat het christelijk geloof voor hen precies betekent.   Hoewel ze dit niet afgesproken hadden, vatten ze elk hun geloof in drie punten samen: 1)     een aantal waarden; 2)     een relatie tot een liefhebbende God; 3)     en een houding van verantwoordelijkheid naar de andere mensen. Ik zei hen vervolgens   dat christenen deze drie punten gemeenschappelijk hebben met Joden en moslims. Dat, bijgevolg, deze drie elementen, hoe belangrijk ook, niet typisch christelijk zijn. Beiden waren verbouwereerd. Ik denk nochtans dat vele christenen desgevraagd een gelijkaardig antwoord zouden geven. Het Evangelie van deze Beloken Pasen gaat hierover: het geloof in Jezus als de
Meer lezen

Over wassen van een aidszieke en Witte Donderdag - homilie Nikolaas Sintobin sj

Afbeelding
Witte Donderdag  2024 Als   jezuïet in opleiding woonde ik in Parijs. Elke zaterdagmorgen was ik er vrijwilliger op een dienst voor palliatieve zorgen. De helft van de bedden was voorbehouden voor terminale aidspatiënten. Een van hen was Jean-Louis, een dertiger. Hij was vel over been. Gevolg van chronische diaree. Ik stapte zijn kamer binnen om wat bij te praten. Op dat eigenste ogenblik zag ik Jean-Louis uit zijn bed opspringen. Net op tijd om te voorkomen dat hij zichzelf zou bevuilen door de gevolgen van een zoveelste oncontroleerbare darmkramp. De geur was onuitstaanbaar. Maar nog pijnlijker was de gelaatsuitdrukking van die naakte man. Hij wist niet waar te kruipen van schaamte en walging. Ik ook niet … Amper een minuut later stond er een verpleegster. Een jong meisje met een prachtige glimlach. Met een kwinkslag stapte ze, door de smurrie heen,   naar Jean-Louis toe. Ze reinigde hem en hielp hem terug zijn bed in. Haar eigen baby had ze niet met meer zachtheid en liefde
Meer lezen

De tenen van God (1/4)

Afbeelding
“ De tenen van God. Mijn schizofrenie ”. Zo heet het autobiografische boek van Michel Mestrum (ISBN 978 90 6445 881 1). Michel is ervaringsdeskundige. Na een jarenlange opname in de psychiatrie is hij erin geslaagd om zijn zelfstandigheid te herwinnen. Verstandig en talig als hij is, weet hij het onvatbare van zijn psychose haarscherp te verwoorden. Zijn kracht haalt Michel in belangrijke mate uit zijn geloofsleven. Hieronder vindt u enkele sterke citaten. “Net zoals het literatuur betaamt zoek ik kleintjes die spanning te beleven tussen het leven ontvangen zoals het ons gegeven werd, en dankbaar genieten van wat ons allemaal wordt aangereikt, en aan de andere kant genoeg inzicht en tegelijk berusting hebben om te aanvaarden wat ons niet gegeven werd, en om ook daarmee op weg te gaan, wetend dat wij ook daarin de voorbode moeten zien van alles wat wij verder zullen moeten achterlaten of zullen moeten missen.  Derhalve moet je durven dromen en je leven mee laten bepalen door een ars m
Meer lezen