Als de Sint-Pietersbasiliek doet denken aan de synagoge van Nazareth - Homilie Nikolaas Sintobin sj

 

Hier vind je mijn homilie voor deze zondag, 3de zondag van het jaar.

Het was 13 maart 2013 in de avond. Uit de Sixtijnse Kapel was witte rook gekomen. Al de camera’s stonden gericht op het balkon van de Sint-Pietersbasiliek voor de voorstelling van de nieuwe paus. Die zou voor de eerste maal zijn zegen geven. Toen gebeurde het. In plaats van meteen de zegen uit te spreken, boog paus Franciscus voor de aanwezigen. Twintig lange seconden bleef hij gebogen, terwijl het volk Gods bad om zegen over de nieuwe paus. Deze twintig seconden in volstrekte stilte waren de volgende dag hét wereldnieuws. Het was duidelijk. Dit was het begin van iets nieuw. 

Zonet hoorden we in de evangelielezing Lucas een ervaring vertellen die hier op gelijkt. Jezus geeft geen zegen. Hij leest voor uit Jesaja. De aanwezigen voelen dat iets bijzonder gebeurt. Iets dat volstrekt nieuw is. De daaropvolgende tijd zal bewijzen dat de toehoorders gelijk hebben. In die enkele verzen noemt Jezus de kern van zijn boodschap, van zijn zending, van zijn leven. Dit gaat alles veranderen. 

Ik herhaal even het centrale deel van de verzen die Jezus voorleest. Je kan ze opsplitsten in drie stukjes.

De Geest des Heren … heeft Mij gezonden om (1) aan armen de Blijde Boodschap te brengen, (2) aan gevangenen hun vrijlating bekend te maken en aan blinden dat zij zullen zien, om verdrukten te laten gaan in vrijheid, (3) om een genadejaar af te kondigen van de Heer.

Voor ons, toehoorders van Jezus, is elk van die drie delen zowel een aankondiging, een ervaring als een opdracht.

 1.     Jezus zegt dat Hij gezonden is om armen de Blijde Boodschap te brengen. Jezus omschrijft ons als armen, als mensen die een tekort ervaren. Hij zegt ook dat zijn boodschap, zijn leven, zijn persoon het antwoord is op dat gemis. 

ð Hoe komt dit bij ons binnen, vandaag? Ben ik bereid mijzelf als arm te beschouwen? Wat betekent dat concreet voor mij?

ð Geloof ik dat Jezus het antwoord is op die vragen? Heb ik dit reeds aan den lijve ervaren? 

2.     Vervolgens noemt Jezus drie bronnen van onvrijheid en onmacht waaruit Hij ons wil bevrijden: vrijlating van gevangenen en verdrukten en blinden laten zien? 

ð Jezus belooft ons vrijheid. Groeien in vrijheid wil zeggen dat ik steeds minder verloren loop op dwaalwegen die mij beletten om ten volle te leven. Dat ik me steeds meer durf toe te vertrouwen aan de weg die God zelf mij wijst.

ð Waar hang ik aan vast? Ga ik daadwerkelijk bij Jezus te rade om mij te laten bevrijden?? Heb ik de voorbije tijd zo iets mogen meemaken? Tot welke vrijheid nodigt Jezus mij uit? 

3.     Ten slotte belooft Jezus ons dat Hij Gods genade met ons wil delen. Hij wil, kan en zal ons de kracht en de inspiratie geven om uit te groeien tot mooie mensen, naar het beeld van God zelf.

ð Waar heb ik nu nood aan Gods genade: aan zijn kracht, energie en leiding?

ð Vraag ik Jezus om die genade als ik voel dat ik die nodig heb? Aanvaard ik die genade dan, ook al wijst ze soms een andere richting uit dan ik gehoopt had? 

Jezus is nieuw. Met Hem wordt alles anders. Dit was zo, in de synagoge van Nazareth, 2000 jaar geleden. Dit is zo vandaag.  Aan ons de vrijheid en dus de keuze, om zijn uitgereikte hand aan te nemen.


Reacties

Anoniem zei…
Dierbaar is me 'ga heen in vrede'. Jezus, geweldloos deed hij zijn ronde.
lode zei…
Dank voor deze woorden van Jezus...
vandaag leven in zijn liefde...
alles wat komt uit zijn handen is heilig...
ook ander ideeën in mijn soms verstokt denken...
"Uw wil geschiede!"
Anoniem zei…
Dank voor deze wijze woorden. Ik.herken er mij in.
Lieve
Edward Gistelinck zei…
Bidden is een deel van het Vermogen dat HIJ ons geeft om de dingen te doen die HIJ van ons verlangt.......

Meest gelezen

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Nikolaas Sintobin: "Ik weet niet of God bestaat"

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)

Omgaan met (soms misselijk makende) zwakheden van aan jou toevertrouwde mensen - Ignatiaans leiderschap (5/10)