Het summum van onredelijke liefde
Voor de
glossy Liefke schreef ik een overweging over liefde. In deze serie bied ik enkele uittreksels aan. (5/7)
Die onredelijkheid van de liefde is het sterkst te voelen in
de vergeving. Vergeving betekent dat je kwaad beantwoordt met goedheid. Misschien
kan je wel stellen dat ver-geving de diepste kern is van liefde: verder geven,
geven zonder dat de ander het hoeft te verdienen of zelf maar te vragen. In hoop
en geloof dat liefde nooit verloren gaat en, uiteindelijk, sterker is dan wat
geen liefde is.
De ervaring van vergeving helpt om te groeien in vertrouwen
en duurzaamheid. Ze kan de geliefden helpen om hun wederzijdse onbehouwenheid
te verdragen en om de liefde waarachtiger en zuiverder te maken. Vergeven is een
uitnodiging om van de ander te houden gewoon omdat die is, zoals die is,
niettegenstaande van alles en nog wat.
Het is liefde die de unieke schoonheid van
de ander op het spoor komt en naar boven haalt. Het is liefde die de ander mooi
maakt. Daarom is het enkel liefde die een mens tot volheid van leven kan
brengen. Bewijzen kan je dit niet. Je kan het wel geloven. De ervaring van
voorbije momenten van vergeving kan je sterken in dit geloof. Liefde nodigt uit
om je aan haar toe te vertrouwen. Soms blind.
Nikolaas Sintobin sj
Reacties
Vergeving vragen in alle nederigheid... liefde die open bloeit.
Dank U broeder Nikolaas.
Het vergeven van mijn vader welke ene geweldadig persoon was....nu ben ik 66 jaar oud. Door een staar operatie erachter gekomen dat hij mij na een mishandeling in mijn gezicht trauma staar heeft nagelaten.
Vergeving vereist dagelijks arbeid geen loze of vage woorden.
Vergeving vereist (als men dit wil) de losmaking van diegene aan wie vergeving geschonken wordt.
Vergeving zegt ALLES over mij niets aan diegene die vergeven wordt.
Vergeving brengt rust vrede en het uitzicht VRIJ te zijn in Zijn Aanwezigheid waar sterkte en troost IS......vergeven een dagelijkse arbeid.....
waar zij haar gingen bedanken voor de goede werking in onze parochie. Op hun terugweg was er een accident ;de aanhangwagen, begon te slingeren en verpletterde de volkswagen waarin zijn zater. ik was enorm boos op O.L.Vrous en God. Hoe was dat mogelijk ; zij waren gaan danken en overleden alle 4'''??? ik was boos en rouwde. na 4jaar was ik in de oude abdij in Drongen en plots begon ik te schrijven:' De mens is als een wind, 'sgroeit ze en 'savonds is ze verdord- Uw broer zal verrijzen, gelooft ge dit en nog een hele brief vol. het vloeide uit mijn hand. plots zei ik tegen mezelf, ' Dit is de afscheidsbrief van mijn moeder. Plots zag dat God niet achter het stuur zat, maar dat de bestuurder van de aanhangwagen had moeten vastmaken en God en Maria werden vrijgesproken. Ik heb toen oprecht, ten diepste vergeving geschonken. Dank!