Over de kracht en de beperking van vriendschap - kortfilm


Vriendschap en liefde kunnen in de mens onvermoede bronnen aanboren. Het onverzadigbare verlangen naar de ander, in laatste instantie naar God, is wat de mens misschien wel het meest tot mens maakt.

Hoe sterk het elan ook kan zijn, toch is in dit ondermaanse niet alles mogelijk. We stoten steeds op onze beperkingen. Frustratie is tot op zekere hoogte onvermijdelijk. Sommige grenzen kunnen we verleggen. Paradoxaal genoeg is het nodig andere grenzen te aanvaarden om nog verder te kunnen groeien.

Onderstaand video is daar een wondermooie, creatieve illustratie van.



Reacties

Carla zei…
Een creatieve geest schept, ontmoet en de illusie lost vanzelf op. Sneeuw, zand, water takjes en zelfs plastic, het heeft een functie.
Betekenis toevoegen aan wat niet duidelijk is...nee
Truus zei…
Beperkingen maken ook vindingrijk.
Chantal zei…
doorheen de mogelijkheden en de beperkingen groei je toch naar mekaar toe. Zo sterk dat je bij wijze van spreken ook oplost voor mekaar en zo één wordt. Een echte vriendschap kan dat zijn. Prachtig ! Ik werd er stil van.
Kitina zei…
Een in het grote geheel zonder elkaar nog te herkennen.
Iets van jezelf zul je terugvinden in dat grote geheel.
De rest is niet meer nodig als je samen verder gaat.

Meest gelezen

Een verrassend TV-gesprek met Nikolaas Sintobin sj en Etienne Vermeersch over de verkiezing van paus Franciscus

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Waarom ik paus Franciscus zo dankbaar ben

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren - citaat

De toespraak van 4 minuten die ervoor zorgde dat Bergoglio werd verkozen tot paus - Waarom ik paus Franciscus zo dankbaar ben

Paus Franciscus over de enige zekerheid die hij heeft - Waarom ik paus Franciscus zo dankbaar ben - citaat

Een uitnodiging tot innerlijke vrijheid - Luisterend leiderschap in het voetspoor van Ignatius van Loyola - Serie van Nikolaas Sintobin sj (6/7)

Waarin religieuzen verschillen van / gelijken op andere christenen - Waarom ik paus Franciscus zo dankbaar ben