Een coctail van een drilboor, een oud mannetje en ramptoeristen
Link ophalen
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Andere apps
Mooi voorbeeld van een eigentijdse parabel,
knaleffect incluis!
Jezus zou zeggen: “Behandel de ander zoals je
verlangt zelf behandeld te worden.
”
Link ophalen
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Andere apps
Reacties
Anoniem zei…
Ja, we zijn schuldloos, meelevend en toch voel je schaamte als je zelf niet op het idee komt. Als het kalf verdronken is......
Anoniem zei…
Ja, ingewikkeld. Het Vaticaan luistert naar de mens vanuit de ogen van God met geboden en verbod. Investeerde jaren lang in de abortus pil volgens Trouw. Bestaansrecht mede door economische belang is van ouds her en daarom gerechtvaardigd of gaat het om de vrouw die ongewenst zwanger is en de omgeving die toekijkt met ach en wee en niet erkend wordt in haar bestaan. Het hutselen van belangen werkt dat is een plus. Vrij is ieder mens en het geweten is rechtvaardig.
Anoniem zei…
Het heet leedvermaak..... waarbij men het leed van een ander als humoristisch ervaart. ... Het algemeen voorkomen van dit verschijnsel is van alle tijden en blijkt onder meer uit de uitdrukking het mooiste vermaak is leedvermaak. 🙄🥲
Paus Franciscus biedt ons een heel nieuwe weg aan voor vernieuwing, en dit speciaal voor de Kerk. Vernieuwing mag voor hem niet betekenen dat men zijn tijd verprutst met structuren of dat men nog iets nieuws gaat opzetten. Vernieuwing betekent veeleer dat men de centrale plaats van Christus terugwint. En dit, op zijn beurt, vraagt een totaal nieuwe geest en een volkomen nieuw hart. De vernieuwing die Paus Franciscus ons voorhoudt is de bekering van het hart. Dit kan maar als we onze weg samen met Jezus gaan en in nauw contact blijven met Hem. Daarom blijft hij erop aandringen dat we elke dag een passage uit het Evangelie lezen, daarover nadenken en bidden; of we nu in tram of trein zitten, of thuis zijn. Dit is met Jezus optrekken. Als we dit soort van engagement om iedere dag met Jezus op weg te gaan op ons nemen, dan beginnen we te leven in een wereld van genade. En dit is meer dan vertrouwen op menselijke inspanningen. Als Jezus mee met ons op weg gaat, onze gids is, dan z
Wijlen Peter-Hans Kolvenbach sj, voormalig algemeen overste van de jezuïeten, legt uit waarom kandidaten voor de Sociëteit van Jezus het vandaag veel makkelijker hebben dan enkele eeuwen geleden. Een vleugje humor op roepingenzondag!
“ De tenen van God. Mijn schizofrenie ”. Zo heet het autobiografische boek van Michel Mestrum (ISBN 978 90 6445 881 1). Michel is ervaringsdeskundige. Na een jarenlange opname in de psychiatrie is hij erin geslaagd om zijn zelfstandigheid te herwinnen. Verstandig en talig als hij is, weet hij het onvatbare van zijn psychose haarscherp te verwoorden. Zijn kracht haalt Michel in belangrijke mate uit zijn geloofsleven. Hieronder vindt u enkele sterke citaten. “Net zoals het literatuur betaamt zoek ik kleintjes die spanning te beleven tussen het leven ontvangen zoals het ons gegeven werd, en dankbaar genieten van wat ons allemaal wordt aangereikt, en aan de andere kant genoeg inzicht en tegelijk berusting hebben om te aanvaarden wat ons niet gegeven werd, en om ook daarmee op weg te gaan, wetend dat wij ook daarin de voorbode moeten zien van alles wat wij verder zullen moeten achterlaten of zullen moeten missen. Derhalve moet je durven dromen en je leven mee laten bepalen door een ars m
Hieronder vind je een citaat uit het dagboek van Etty Hillesum, een joodse vrouw die stierf in Auschwitz. Haar concrete leven heeft getoond dat onderstaande woorden niet zomaar loze woorden waren. "Al onze zorgen zijn moties van wantrouwen tegenover God." Etty Hillesum
Dit jongetje moet iets (goed) doen waar hij helemaal geen zin in heeft. Hij vindt een geschikt truukje om ermee om te gaan. Wat helpt jou om iets te doen dat op zich wel goed is maar waar je helemaal geen zin in hebt?
Een tijd geleden verscheen op de theologenblog onderstaande overweging van mijn hand: Geloof jij in engelen? Hieronder vind je een uittreksel alsook een link naar de volledige tekst. ... In onze tijd klinkt het vreemd te spreken over geesten en engelen. Er zijn goede redenen om hier omzichtig mee om te gaan. Voor je het weet verlaat je helemaal het domein van het christelijk geloof. Tegelijk weten we dat ze een Bijbels gegeven zijn en dat ze in de christelijke traditie best hun plaats hebben. Zo is in de Rooms-Katholieke Kerk 29 september het feest van de aartsengelen. Wat kan je hier vandaag mee? Het getuigenis van Pierre Favre spreekt me sterk aan. Meer nog, ik vind het uitdagend en oproepend. Zijn geloof in engelen en geesten heeft niets te maken met vreemde esoterische wezens, al of niet met kleurrijke vleugels. Het is wel een beeld dat hij gebruikt om een fundamenteel aspect van zijn geloofservaring te benoemen. Favre gelooft voluit in Gods voorzienende liefde voor elke mens, ook
Onderstaand citaat komt uit een brief van Ignatius van Loyola aan Francisco de Borja, hertog van Gandía en onderkoning van Spanje. Ignatius schreef deze brief aan Francisco kort nadat deze, eerst in geheim, jezuïet was geworden. Hij was toen nog steeds onderkoning van Spanje. De later heilige Francisco de Borja sj besteedde vele uren per dag aan gebed. Té veel, vond Ignatius. Hij schrijft : “ Ik verkies dat de helft van die tijd omgezet wordt in studietijd, want de kennis … blijkt altijd heel belangrijk of nuttig voor de toekomst. Besteed die tijd voor het bestuur van uw staat, voor geestelijke gesprekken … Het leidt geen twijfel dat er meer verdienste is voor de ziel en meer genade als ze van haar Heer kan genieten in verscheiden activiteiten en op verschillende plaatsen, eerder dan in één enkele …” (20 september 1548) God kan je vinden in alle dingen , niet alleen in gebed.
De ervaring leert dat liefde niet aangeboren is. Je kan wel leren liefhebben. Maar hoe? Augustinus van Hippo (354 – 430) beantwoordt deze vraag met één woord: het Latijnse werkwoord voor beminnen amare . Hij gebruikt hierbij twee vormen van dit Latijnse woord: amare (beminnen) en amari (bemind worden). Augustinus onderscheidt drie trappen in de liefde. De eerste trap in de liefde is amare amari : ervan houden bemind te worden. Je ontdekt wat liefde is door liefde te ontvangen. De baby wordt ingewijd in de ervaring van het liefhebben omdat zijn ouders hem dag in dag uit liefde geven. In deze eerste fase van het leerproces is liefde vooral iets wat je krijgt. De tweede trap is amare amare: ervan houden te beminnen. Je hebt ervaren hoe prettig en deugddoend het is om liefde te ontvangen. Je verlangt nu ook zelf liefde te geven. Je vindt het daarbij belangrijk dat het goed voelt. Dat je liefde gewaardeerd en beantwoord wordt en dat je er warmte en geborgenheid bij ondervindt.
Ja, je kunt God op een rechtstreekse manier ontmoeten in het bidden met de Bijbel. In deze eerste webinar van de reeks "Bidden met de Bijbel" leg ik uitvoerig uit wat daartoe kan bijdragen. Klik hier voor de tekst van het webinar en/of om je in te schrijven voor het tweede webinar: Bidden met de Bijbel als leerschool in menselijkheid ( op dinsdag 16 april om 20u).
Reacties
waarbij men het leed van een ander als humoristisch ervaart. ... Het algemeen voorkomen van dit verschijnsel is van alle tijden en blijkt onder meer uit de uitdrukking het mooiste vermaak is leedvermaak. 🙄🥲