Stilte als tegengif voor de digitale roes - overweging/reflectie van een internetpastor


Voor het theologenblog schreef ik een overweging over de plaats die stilte inneemt in mijn leven. Hier vind je de link naar de volledige tekst. Hieronder enkele uittreksels.
 

Voor velen lijkt ze onbereikbaar. Een exclusief luxeproduct waar je enkel maar kan van dromen. Op verre plaatsen in dure landen of mits ingewikkelde technieken mag je er in het beste geval even van proeven. Wellicht nog meer mensen vinden haar akelig. Ze doen alles om ze te bannen uit hun leven. Ze beschouwen haar als saai, nodeloos confronterend en zinloos tijdverlies. Stilte is ingewikkeld. ...

Zelf heb ik de stilte ontdekt aan het eind van mijn studies. Niet in een abdij of een verre woestijn. Wel op mijn studentenkamertje in Leuven waar ik leerde bidden, in stilte, met de Bijbel. Het heeft mijn leven voorgoed op zijn kop gezet. De voorbije 35 jaar heb ik zo goed als dagelijks die stilte opgezocht. Ze heeft aan mijn leven een diepgang gegeven waarvan ik voordien niet kon vermoeden dat die bestond. De sterkste ervaringen in mijn leven hebben daar plaatsgevonden. Het zijn er maar enkele. Alles samen enkele tientallen minuten. Dat volstaat...

 

Ik trap een open deur in als ik zeg dat het internet niet alleen maar een weldaad is. De digitale ervaring kan opdringerig zijn. De logica van onmiddellijkheid, van steeds anders en nieuw en van ieder zijn waarheid zijn geen garantie voor rust. Dit geldt niet alleen voor mensen die in de wereld leven. Ook in de abdijen wordt men hiermee geconfronteerd. ...

  

Voor mij is stilte opnieuw een aandachtspunt geworden. Op welbepaalde ogenblikken van de dag. Ook als algemene levenshouding. Ik plaats het onder de noemer van de spirituele discipline of spirituele hygiëne. Mijn aandachtsenergie is beperkt. Dat is een structureel gegeven. Ik kan wel zelf kiezen over welke (hoeveelheid) prikkels ik ze uitspreid. Daarvoor hoef ik niet naar een abdij of een hoge berg. Dat kan ook op mijn werkkamer. Dat kan zelfs als ik hier, om de hoek, door de Kalverstraat wandel. Het heeft te maken met innerlijke aandacht. Met bewust keuzes maken veeleer dan lijdzaam te ondergaan...

  

Ik ervaar het als kwetsbaar. De bekoring om me over te geven aan de digitale roes is groot. Toch wil ik geloven dat het kan. Ik ben een vrij mens.


Nikolaas Sintobin sj


Hier vind je de link naar de volledige tekst. 

Reacties

Ghislaine zei…
Stilte dat moet ik nog leren, ik kan daar wel van genieten als ik wandel in een bos en daar alleen een geluid hoort van een vogel die fluit. Het voelt als een diepte naar iets in je hart dat je niet kan beschrijven. Ghislaine
6 januari 2023 om 10:06
Een reactie posten

Meest gelezen

Wat verrijzenis kan betekenen in de dierenwereld en in jouw leven - Adembenemende video

Afbeelding
Deze video-beelden zijn adembenemend. Een echte thriller met een onwaarschijnlijk einde. Zomaar, toevallig, opgenomen door toeristen in het Krugerpark in Zuid-Afrika. Onderaan vind je enkele vraagjes om met dit document naar de diepte te gaan. In deze beelden uit het dierenreservaat kan je zien hoe het leven sterker is dan de dood, hoe het brute geweld uiteindelijk het onderspit moet delven voor het broze nieuwe leven; in gelovige termen uitgedrukt, hoe God kiest voor wat klein en kwetsbaar is; of nog, hoe God het geknakte riet niet breekt en kleine en zwakke mensen groot maakt. Ook al kan dit lang duren, gaat het doorheen ups en downs, en lijkt alles totaal en reddeloos verloren. o Ik kan verwijlen bij deze beelden en deze boodschap in mij laten doordringen. Durf ik, ben ik bereid hierin te geloven? o Ik kan ook zien wat dit betekent in mijn leven: waar heb ik moeten vechten, waar hebben anderen gevochten met en voor mij en ben ík gered geworden uit iets wat objectief uitzichtl
Meer lezen

Waarom we stille zaterdag graag overslaan - de uitleg van Karl Rahner sj

Afbeelding
In de lezingendienst van het brevier vinden we op Stille Zaterdag een boeiende uitleg van Karl Rahner sj over Stille Zaterdag. Enkele uittreksels. “Als we denken aan Stille Zaterdag, valt iets merkwaardigs op: in ons godsdienstig leven slaan we deze dag over. We vieren Goede Vrijdag en Pasen, … Wat er tussen deze twee dagen ligt, namelijk Stille Zaterdag, slaan we over. … Toch belijden we, telkens als we de apostolische geloofsbelijdenis … uitspreken: Hij is nedergedaald ter helle . En dit is de tekst die bij Stille Zaterdag hoort. … Het betekent op de eerste plaats: Jezus is waarlijk gestorven. … De dood heeft Jezus vastgehouden als in banden. Hij was in de dood. … Omdat wij uit hetzelfde hout gesneden zijn en ook midden in het leven reeds onze dood sterven, kunnen wij zijn lot niet enkel van buiten af begrijpen, maar wij kunnen het delen. Gelovend ervaren wij dat zijn nederdaling in de machteloosheid van  ons mens-zijn alle paaszaterdag-uren van ons leven geheiligd heef
Meer lezen

Kan je vandaag nog in Jezus geloven zoals 2000 jaar geleden? - Homilie van Nikolaas Sintobin sj

Afbeelding
Homilie van Beloken Pasen Een tijd geleden bracht ik het WE door met een jong koppeltje. Ze zijn 25 jaar oud en kennen elkaar reeds 8 jaar. Ze wonen beiden in Parijs. Beide jonge mensen willen trouwen met elkaar en gedurende dat WE hebben we hun huwelijk voorbereid. Ik vroeg hen me uit te leggen wat het christelijk geloof voor hen precies betekent.   Hoewel ze dit niet afgesproken hadden, vatten ze elk hun geloof in drie punten samen: 1)     een aantal waarden; 2)     een relatie tot een liefhebbende God; 3)     en een houding van verantwoordelijkheid naar de andere mensen. Ik zei hen vervolgens   dat christenen deze drie punten gemeenschappelijk hebben met Joden en moslims. Dat, bijgevolg, deze drie elementen, hoe belangrijk ook, niet typisch christelijk zijn. Beiden waren verbouwereerd. Ik denk nochtans dat vele christenen desgevraagd een gelijkaardig antwoord zouden geven. Het Evangelie van deze Beloken Pasen gaat hierover: het geloof in Jezus als de
Meer lezen

Over wassen van een aidszieke en Witte Donderdag - homilie Nikolaas Sintobin sj

Afbeelding
Witte Donderdag  2024 Als   jezuïet in opleiding woonde ik in Parijs. Elke zaterdagmorgen was ik er vrijwilliger op een dienst voor palliatieve zorgen. De helft van de bedden was voorbehouden voor terminale aidspatiënten. Een van hen was Jean-Louis, een dertiger. Hij was vel over been. Gevolg van chronische diaree. Ik stapte zijn kamer binnen om wat bij te praten. Op dat eigenste ogenblik zag ik Jean-Louis uit zijn bed opspringen. Net op tijd om te voorkomen dat hij zichzelf zou bevuilen door de gevolgen van een zoveelste oncontroleerbare darmkramp. De geur was onuitstaanbaar. Maar nog pijnlijker was de gelaatsuitdrukking van die naakte man. Hij wist niet waar te kruipen van schaamte en walging. Ik ook niet … Amper een minuut later stond er een verpleegster. Een jong meisje met een prachtige glimlach. Met een kwinkslag stapte ze, door de smurrie heen,   naar Jean-Louis toe. Ze reinigde hem en hielp hem terug zijn bed in. Haar eigen baby had ze niet met meer zachtheid en liefde
Meer lezen

De tenen van God (1/4)

Afbeelding
“ De tenen van God. Mijn schizofrenie ”. Zo heet het autobiografische boek van Michel Mestrum (ISBN 978 90 6445 881 1). Michel is ervaringsdeskundige. Na een jarenlange opname in de psychiatrie is hij erin geslaagd om zijn zelfstandigheid te herwinnen. Verstandig en talig als hij is, weet hij het onvatbare van zijn psychose haarscherp te verwoorden. Zijn kracht haalt Michel in belangrijke mate uit zijn geloofsleven. Hieronder vindt u enkele sterke citaten. “Net zoals het literatuur betaamt zoek ik kleintjes die spanning te beleven tussen het leven ontvangen zoals het ons gegeven werd, en dankbaar genieten van wat ons allemaal wordt aangereikt, en aan de andere kant genoeg inzicht en tegelijk berusting hebben om te aanvaarden wat ons niet gegeven werd, en om ook daarmee op weg te gaan, wetend dat wij ook daarin de voorbode moeten zien van alles wat wij verder zullen moeten achterlaten of zullen moeten missen.  Derhalve moet je durven dromen en je leven mee laten bepalen door een ars m
Meer lezen

De verrijzenis van Jezus is geen toverpilletje - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor Pasen

Afbeelding
  Homilie voor Paaszondag Handelingen 10,34a.37-43                 Kolossenzen 3,1-4                   Johannes 20,1-9 Als ik denk aan Kerstmis, dan komen spontaan woorden bij me op als familie en gezelligheid. Als ik denk aan Pasen, dan voel ik vreugde en hoor ik het halleluja van Händel weerklinken. Als ik echter de evangelietekst van deze paaszondag lees, dan vind ik geen spoor van die vreugde of van de muzikale overdaad van Händel terug. Integendeel. Johannes biedt een bijna onderkoelde beschrijving van de ontdekking van het lege graf en van het begin van het verrijzenisgeloof. Ook de daaropvolgende scène van het johannesevangelie, de ontmoeting tussen Maria Magdalena en de verrezen Jezus, is nog steeds stil en aarzelend. Het is pas naar de avond van die dag toe, als Jezus zijn angstige leerlingen ontmoet, dat voor het eerst sprake is van vreugde. De vreugde van het geloof in de verrijzenis is    duidelijk niet zomaar gekomen. Pasen is geen toverpilletje dat de pijn van het absurde
Meer lezen