In de leer bij Etty Hillesum: van danken naar loven (citaat)

Etty Hillesum is een jonge Joodse vrouw die leefde in Amsterdam, tijdens WOII. Ze hield een dagboek bij dat na haar dood in Auschwitz is teruggevonden. De jodenvervolging is bijna onleefbaar geworden. Etty is nog vrij maar beseft dat ze binnenkort zal worden opgepakt. Uit haar dagboek blijkt een steeds grotere innerlijke vrijheid. Onderstaand fragment is daar een treffende illustratie van. Je leest er hoe ze de sprong maakt van danken naar loven en prijzen. Ieder schoon hemd dat je aantrekt is nog een soort feest. En iedere keer dat je je nog met geurige zeep wast in een badkamer, die voor dat halve uur helemaal van jou alleen is. Net of ik al bezig ben één voortdurend afscheid te vieren van al deze voortreffelijkheden der beschaving. En als ik daar later niet meer in deel, zal ik toch nog weten dat ze bestaan en dat ze het leven veraangenamen kunnen en ik zal ze prijzen als één van de goede hoedanigheden van het leven, ook al vallen ze me niet ten deel. Want dat het ...