Hoe onaangenaam wachten veranderen in 'heilig wachten'?
De advent is een tijd van
wachten. Wachten kan vervelend en frustrerend worden. Maar wellicht zit er in
dat wachten toch een rijke dimensie verborgen. Hoe kunnen wij dat onaangename
wachten veranderen in een 'heilig wachten'?
In ons leven bouwde God een groot
gedeelte wachttijd in. Het Oude Testament is niets anders dan wachten.
Uiteindelijk zendt God zijn Zoon. Het lijkt alsof aan al dat wachten een eind
is gekomen. Maar denk dan aan al de rustige jaren die Jezus in Nazareth
doorbrengt. Het lijkt wel dat God ook Jezus laat wachten! Dan komt de
wervelwind van zijn openbaar optreden: Hij liet zich zien, Hij sprak, Hij
trok verder, Hij bad, hij genas, Hij brak het brood...' In zijn lijden komt
het wachten weer naar voren als een centraal thema. Jezus wordt als een uiterst
passief iemand voorgesteld. Terwijl Hij voordien zo druk doende was, overkomt Hem
nu alles: 'zij namen Hem gevangen, zij geselden Hem, zijn kruisigden en
begroeven Hem...'
Jezus heeft zichzelf helemaal uit
handen gegeven. Hij biedt niet de minste weerstand. Hij wacht op de beslissing
wat zijn vijanden met Hem gaan doen. Tot zijn folteraars zegt Hij: “Mijn liefde
voor jullie is onuitputtelijk. Wat je Mij ook aandoet, mijn liefde voor jullie
zal jullie nooit teleurstellen.” De liefde in zijn hart maakt van deze tijd een
'heilig wachten'.
Wachten krijgt zo een goddelijke
kwaliteit. Jezus' wachten toont ons zijn grote liefde. Hij weet wat ons menselijke
wachten betekent. Van hem kunnen wij leren om liefdevol te verdragen wat toch
niet veranderd kan worden. Op die ogenblikken zijn wij God heel nabij. De
advent biedt ons een speciale tijd voor 'heilig wachten'.
Brian Grogan sj
Reacties