Schoonheid
De vasten is een tijd van bekering. Bekering tot God. Uitnodiging om Hem ten volle Schepper te laten zijn en om toe te laten dat al zijn schepselen duurzaam delen in zijn schoonheid.
Zijn wij bereid om in te gaan op deze dringende oproep? Voor onszelf, voor onze kinderen, kleinkinderen, achterkleinderen …
Of kiezen we er, wetens willens, voor om alles nu zélf op te peuzelen?
Zijn wij bereid om in te gaan op deze dringende oproep? Voor onszelf, voor onze kinderen, kleinkinderen, achterkleinderen …
Of kiezen we er, wetens willens, voor om alles nu zélf op te peuzelen?
Reacties
Je vraagt ligt een beetje om mijn maag. Waar trek je de grens om te zeggen "dit is ascese leven" en "dit is er over"?
Graag jouw reactie.
1. De vraag maakt ook mij ongemakkelijk. Dat is ook de reden waarom ik ze stel. Want als een vraag stoort kan het wel eens een goede vraag zijn. En een goede vraag heeft vaak geen makkelijk antwoord.
2. Als element van antwoord zou ik graag een grote autoriteit inroepen, niemand minder dan Emmanuel Kant. Deze geeft als richtlijn voor het goede handelen zijn fameuze "kategorische imperatief". Een moeilijk begrip dat eigenlijk vrij makkelijk kan worden vertaald in mensentaal:
"Handel steeds zo dat de leidraad van je handelen ook kan gebruikt worden door al de andere mensen als leidraad voor hun handelen". Ik zou hier aan toevoegen voor de milieuproblematiek: zowel op korte termijn als op lange termijn.
De uiterlijke vormgeving van een handeling is niet normerend maar aan het effect van ons handelen op het materiële (de natuur bv.)kunnen we toch niet voorbijgaan. Milieuverantwoord handelen is ontzettend moeilijk.