Triduüm

Morgen beginnen we het Paastriduüm. Voor mij is dit liturgisch de meest intense periode van het jaar.

Het heeft op zijn minst iets paradoxaal. We gaan een hemeltergend onrecht gedenken, het onnoemelijk lijden van een onschuldige. We gaan geconfronteerd worden met de bodemloze afgrond van het kwaad, ook in onszelf. Het worden dagen van afgrijzen, vertwijfeling en schaamte.

Tegelijkertijd hoop ik op stille vreugde, op een ervaring van schoonheid, vertrouwen en hoop. Niet voor niets noemt de Kerk deze dagen “Goede” Week. De voetwassing en het schandaal van het kruis gaan ons binnenvoeren – of moet ik zeggen binnensleuren – in het onwaarschijnlijke hoogtepunt van de openbaring van Gods liefde voor ons. De goddelijkheid van Jezus wordt nergens zo verscheurend onthuld als in zijn gekruisigde mensenlichaam.

Ik wens u genadevolle dagen toe.