Toen hem de vraag werd gesteld twijfelde de jongen, een opgeschoten puber, geen ogenblik. “ Het beste wat me overkomen is is het overlijden van mijn vader ”. De tafelgenoten, ikzelf incluis, waren verbijsterd. De jonge man besefte dit best en gaf meteen wat uitleg. “ Mijn vader is drie jaar geleden, na een lange ziekte, gestorven. Ik had veel liever dat hij was blijven leven. Ik hield van hem. Maar nu stel ik vast dat ik veel dankbaarder in het leven sta dan voorheen, dat ik gewoon dankbaar ben dat ik mag leven, elke dag opnieuw. En ook dat ik vaak verwonderd en blij ben om kleine, eenvoudige dingen. Ja, ik weet dat dit vreemd kan klinken, maar eigenlijk is dit het beste wat me ooit overkomen is”.
Reacties
Het gaat erom in het nu te blijven en daar God te zoeken
en soms te vinden
Ook in je gebrokenheid, pijn en verdriet.
Volgens mij verteld de tekst dat je als mens kunt leren
welke impulsen van God komen en welke niet
En dat het de kunst is te leren hoe je dat doet en dat je
daar uiteindelijk een blijer mens van word.
Er is een 'rustige vreugde', fragiel, nieuw. Bijna niet te benoemen, maar dat het is er altijd
Een fase van droefenis sinds vele jaren. Ik leef verder en beleef nog leuke dingen maar de vreugde is er niet meer.
Ik ben God dankbaar voor alles en tegelijk verlang ik naar het einde van mijn leven.