Waarom je de leegte van de dood beter vermijdt - 5/8



Voor “Liefke” schreef ik een overweging over “Acceptatie”. Hier enkele uittreksels. (5/8)

 Er is een belangrijk verschil in de wijze van omgaan met de acceptatie van het goede en van het kwade. 

Het is zinvol om je dat goede vaak voor de geest te halen en om je regelmatig opnieuw bewust te worden van de plaatsen, de gebeurtenissen, de personen enz. waarmee die schoonheid samenhangt. Ze kunnen je, keer op keer, voeden en nieuwe kracht en inspiratie geven. 

Met het negatieve ligt dat anders. Daar kan een heel sterke aantrekkingskracht van uitgaan. Sommige mensen lijken wel te gaan houden van hun pijn. Ze keren in gedachten steeds maar terug naar die nare herinneringen. Acceptatie nodigt weliswaar uit om te erkennen dat die negativiteit er geweest is. Maar ook om, in de mate van het mogelijke, die bladzijden om te slaan. Uit de leegte van de dood kan je  geen nieuw leven distilleren.

Nikolaas Sintobin sj

Reacties

Truus zei…
Kwade herinneringen zijn ook om van te leren. Dat het de volgende keer anders moet. Goede herinneringen kun je een hele tijd mee vooruit dat geeft een boost.
3 februari 2021 om 08:46
Anoniem zei…
de leegte van de dood lijkt wel of de dood niets is, snapt de zin ook niet echt ivm nare herinneringen aanvaarden, alsof nare herinneringen de dood symboliseren. Die herinneringen zijn er gewoon en kun je niet uitvlakken, wel aanvaarden, hoe moeilijk soms soms is het zelfs zo dat er geen herinneringen zijn, een zwart gat, dat is pas lastig om dat te aanvaarden en niet te verzinken in opvullen wat niet te vullen is.
3 februari 2021 om 08:51
Carla zei…
Het boze, de onwil, de strijd het vindt plaats. Het is geschied. Liefde vanuit de innerlijke bron geeft. Daaraan loyaal blijven geeft rust , vertrouwen en dankbaarheid. De dood komt lang en de levensadem verlaat het lichaam. Een glimlach blijft over.
3 februari 2021 om 10:02
Carla zei…
Het zwarte gat veroorzaakt door het negatieve, door onderdrukking of door angstaanjagende verhalen en gedachten veroorzaakt een andere dood. Dat is het zwarte gat van de leegte een soort innerlijk dood. Dat lijkt me heel naar. De juiste lichtinval is dan wel van belang, dan kun je weer verder gaan, een nieuw begin maken, een volgende bladzijde. Heel triestst dat zoveel jongeren getrokken worden in een Corona gat. Wordt het werkelijk zo ervaren of wordt het hen aangepraat waardoor het gat gezien en beleefd wordt. Uiteraard zijn er schrijnende gezinssituaties, dat in beeld brengen is mensen uit de leegte van de eenzame dood halen.
3 februari 2021 om 10:33
Elizabeth Harland-Hazebroek zei…
Sommige dagen komt de leegte om de hoek kijken. Waar dat vandaan komt weet ik niet de enige weg is er tegenin te gaan. Bij sommigen is het een dagelijks gebeuren. Daar is bijna niet tegenop te werken. Waar komt het vandaan? Beter niet bij stilstaan.
3 februari 2021 om 19:25
Anoniem zei…
Het is juist ons verzet tegen de pijn
die ons langer in het donker laat verblijven.
Voor mij persoonlijk kan ik het trauma alleen overwinnen
als ik midden in die pijn en verdriet ga staan om daar mijn
handen te open naar God,en zodoende Zijn licht mijn hart
te laten helen.
8 februari 2021 om 14:31
Een reactie posten

Meest gelezen

Wat verrijzenis kan betekenen in de dierenwereld en in jouw leven - Adembenemende video

Afbeelding
Deze video-beelden zijn adembenemend. Een echte thriller met een onwaarschijnlijk einde. Zomaar, toevallig, opgenomen door toeristen in het Krugerpark in Zuid-Afrika. Onderaan vind je enkele vraagjes om met dit document naar de diepte te gaan. In deze beelden uit het dierenreservaat kan je zien hoe het leven sterker is dan de dood, hoe het brute geweld uiteindelijk het onderspit moet delven voor het broze nieuwe leven; in gelovige termen uitgedrukt, hoe God kiest voor wat klein en kwetsbaar is; of nog, hoe God het geknakte riet niet breekt en kleine en zwakke mensen groot maakt. Ook al kan dit lang duren, gaat het doorheen ups en downs, en lijkt alles totaal en reddeloos verloren. o Ik kan verwijlen bij deze beelden en deze boodschap in mij laten doordringen. Durf ik, ben ik bereid hierin te geloven? o Ik kan ook zien wat dit betekent in mijn leven: waar heb ik moeten vechten, waar hebben anderen gevochten met en voor mij en ben ík gered geworden uit iets wat objectief uitzichtl
Meer lezen

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Afbeelding
Paus Franciscus wordt uitgenodigd tot iets dat niet meteen zijn specialiteit is. Toch geeft hij deze Cubaanse circusartiesten een kans. En meteen ook zichzelf. Met een meer dan behoorlijk resultaat tot gevolg.   Hoe reageer jij als je iets gevraagd wordt waarvan alles doet vermoeden dat je het niet kan?   Dat gebeurt namelijk wel vaker in een mensenleven. Vaak wordt een mens geroepen tot iets waartoe hij zichzelf niet in staat acht en dat nochtans zijn weg naar geluk blijkt te zijn.  
Meer lezen

Waarom we stille zaterdag graag overslaan - de uitleg van Karl Rahner sj

Afbeelding
In de lezingendienst van het brevier vinden we op Stille Zaterdag een boeiende uitleg van Karl Rahner sj over Stille Zaterdag. Enkele uittreksels. “Als we denken aan Stille Zaterdag, valt iets merkwaardigs op: in ons godsdienstig leven slaan we deze dag over. We vieren Goede Vrijdag en Pasen, … Wat er tussen deze twee dagen ligt, namelijk Stille Zaterdag, slaan we over. … Toch belijden we, telkens als we de apostolische geloofsbelijdenis … uitspreken: Hij is nedergedaald ter helle . En dit is de tekst die bij Stille Zaterdag hoort. … Het betekent op de eerste plaats: Jezus is waarlijk gestorven. … De dood heeft Jezus vastgehouden als in banden. Hij was in de dood. … Omdat wij uit hetzelfde hout gesneden zijn en ook midden in het leven reeds onze dood sterven, kunnen wij zijn lot niet enkel van buiten af begrijpen, maar wij kunnen het delen. Gelovend ervaren wij dat zijn nederdaling in de machteloosheid van  ons mens-zijn alle paaszaterdag-uren van ons leven geheiligd heef
Meer lezen

Kan je vandaag nog in Jezus geloven zoals 2000 jaar geleden? - Homilie van Nikolaas Sintobin sj

Afbeelding
Homilie van Beloken Pasen Een tijd geleden bracht ik het WE door met een jong koppeltje. Ze zijn 25 jaar oud en kennen elkaar reeds 8 jaar. Ze wonen beiden in Parijs. Beide jonge mensen willen trouwen met elkaar en gedurende dat WE hebben we hun huwelijk voorbereid. Ik vroeg hen me uit te leggen wat het christelijk geloof voor hen precies betekent.   Hoewel ze dit niet afgesproken hadden, vatten ze elk hun geloof in drie punten samen: 1)     een aantal waarden; 2)     een relatie tot een liefhebbende God; 3)     en een houding van verantwoordelijkheid naar de andere mensen. Ik zei hen vervolgens   dat christenen deze drie punten gemeenschappelijk hebben met Joden en moslims. Dat, bijgevolg, deze drie elementen, hoe belangrijk ook, niet typisch christelijk zijn. Beiden waren verbouwereerd. Ik denk nochtans dat vele christenen desgevraagd een gelijkaardig antwoord zouden geven. Het Evangelie van deze Beloken Pasen gaat hierover: het geloof in Jezus als de
Meer lezen

Over wassen van een aidszieke en Witte Donderdag - homilie Nikolaas Sintobin sj

Afbeelding
Witte Donderdag  2024 Als   jezuïet in opleiding woonde ik in Parijs. Elke zaterdagmorgen was ik er vrijwilliger op een dienst voor palliatieve zorgen. De helft van de bedden was voorbehouden voor terminale aidspatiënten. Een van hen was Jean-Louis, een dertiger. Hij was vel over been. Gevolg van chronische diaree. Ik stapte zijn kamer binnen om wat bij te praten. Op dat eigenste ogenblik zag ik Jean-Louis uit zijn bed opspringen. Net op tijd om te voorkomen dat hij zichzelf zou bevuilen door de gevolgen van een zoveelste oncontroleerbare darmkramp. De geur was onuitstaanbaar. Maar nog pijnlijker was de gelaatsuitdrukking van die naakte man. Hij wist niet waar te kruipen van schaamte en walging. Ik ook niet … Amper een minuut later stond er een verpleegster. Een jong meisje met een prachtige glimlach. Met een kwinkslag stapte ze, door de smurrie heen,   naar Jean-Louis toe. Ze reinigde hem en hielp hem terug zijn bed in. Haar eigen baby had ze niet met meer zachtheid en liefde
Meer lezen

De verrijzenis van Jezus is geen toverpilletje - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor Pasen

Afbeelding
  Homilie voor Paaszondag Handelingen 10,34a.37-43                 Kolossenzen 3,1-4                   Johannes 20,1-9 Als ik denk aan Kerstmis, dan komen spontaan woorden bij me op als familie en gezelligheid. Als ik denk aan Pasen, dan voel ik vreugde en hoor ik het halleluja van Händel weerklinken. Als ik echter de evangelietekst van deze paaszondag lees, dan vind ik geen spoor van die vreugde of van de muzikale overdaad van Händel terug. Integendeel. Johannes biedt een bijna onderkoelde beschrijving van de ontdekking van het lege graf en van het begin van het verrijzenisgeloof. Ook de daaropvolgende scène van het johannesevangelie, de ontmoeting tussen Maria Magdalena en de verrezen Jezus, is nog steeds stil en aarzelend. Het is pas naar de avond van die dag toe, als Jezus zijn angstige leerlingen ontmoet, dat voor het eerst sprake is van vreugde. De vreugde van het geloof in de verrijzenis is    duidelijk niet zomaar gekomen. Pasen is geen toverpilletje dat de pijn van het absurde
Meer lezen