Mag de waarheid gaten vertonen? - Waarheid in tijden van internet (13/15)
Een tijd geleden gaf ik een voordracht aan de
theologiefaculteit van de KULeuven over “Waarheid in het digitale tijdperk”.
Enkele uittreksels. (13/15)
Waarheid als onaffe, interactieve dynamiek
De gedigitaliseerde mens verlangt
dat zijn stem wordt gehoord. Meer nog dat hij zelf zijn bijdrage kan leveren tot
deze dynamiek.
De postmoderne mens gelooft niet
langer in een definitief, alomvattend antwoord. Het besef groeit dat het
mysterie wel degelijk bestaat en dat de waarheid zich niet laat opsluiten in menselijke
waarheidsuitspraken. Vandaar dat het mensendiscours gaten mag en dient te
vertonen. Een mensendiscours kan niet pretenderen de volmaakte en definitieve uitdrukking
te zijn van die waarheid. Het kan wel een aanbod zijn waarmee je in dialoog kan
treden. Een aanbod dat bewust lege ruimtes bevat die je zelf mag invullen om je
zo die waarheid eigen te kunnen maken.
Dit derde criterium nodigt uit
tot nederigheid. Het gaat over vragen stellen, elementen van antwoord aanbieden in een gezamenlijk zoekproces, eerder dan over definitieve stellingnames of
sluitende antwoorden. Volledigheid wordt vaak echt niet verwacht.
.jpg)
Reacties
Vergissingen zijn menselijk, misschien zijn dat de gaten.
De waarheid is moeilijk te verdragen en toch laat de mens zich zien vanuit duistere hoeken.
Gaten in mensen valt niet te verdragen.