Prefecten

Drie dagen zijn we te gast geweest in het Belvedere College te Dublin. Het was indrukwekkend. We eindigden, uiteraard, met een terugblik. Verscheidenen onder de deelnemers aan dit seminarie over de sociale vorming van de leerlingen waren getroffen door de verantwoordelijkheidszin van de leerlingen.

Dit werd met name zichtbaar tijdens de viering van het feest van Franciscus-Xaverius, de patroonheilige van het college. 900 jongens moesten naar de Xaveriuskerk, 500 meter verder. Eens ter plaatse, moesten ze, als haringen in een ton, hun plaats krijgen in de kerk. Het verliep naadloos. Alles werd in goede banen geleid door de 30 “prefecten”. De leerkrachten dienden nauwelijks tussen te komen.

Neen, die prefecten zijn geen volwassenen. Wel de 30 meest verdienstelijke eindejaarsleerlingen van de school: diegenen die zich de voorbije jaren hebben onderscheiden door hun inzet, respect, engagement … Bij het begin van het schooljaar worden zij, in overleg met het directieteam en de leerlingenraad, benoemd door de headmaster. Deze benoeming is zowat de hoogste eer die een leerling kan te beurt vallen. De kleinsten kijken op naar die grote jongens en hopen in stilte ooit ook het badge van prefect op te mogen spelden. In allerhande aspecten van het dagelijkse schoolleven leren zij verantwoordelijkheid op te nemen tav de gemeenschap. Door hun functie als rolmodel is hun impact op de medeleerlingen aanzienlijk.

Een bewuste en eisende pedagogische keuze. Tijdens de viering vatte de jezuïet-voorganger het aldus samen : “We facilitate, but you lead.” (vrij vertaald: wij (= de volwassenen) maken het mogelijk, maar jullie (de leerlingen) moeten het boeltje uiteindelijk trekken). Dit vraagt vorming, vertrouwen en … veel nederigheid.