Stilte als remedie tegen doodsangsten - Luisteren naar stilte – 6/7

 

Luisteren naar stilte – Voor LFK schreef ik een essai over stilte. Graag enkele uittreksels: 6/7

Etty’s leven wordt alsmaar hectischer en objectief uitzichtlozer. Niet in het minst door al de beperkingen en vernederende verplichtingen die de bezetter oplegt aan de Joden. Na verloop van tijd moet ze overdag werken in een transitkamp voor Joden. Dag in dag uit gaat Etty Hillesum om met mensen die letterlijk gek worden van angst. Die extreme ervaring van verbijstering maakt bij haar de impact van de stilte enkel maar groter. 

In haar nachtelijke dagboekaantekeningen tekent zich een dubbele beweging af. Enerzijds grijpt ze steeds vaker terug naar die stilte en voelt ze het verlangen om meer tijd door te kunnen brengen in die stilteruimte. Anderzijds merk je bij Etty hoe die stilte een plaats wordt waar ze geborgenheid en zelfs liefde ervaart. De stilte wordt voor haar een voedingsbron waar ze kracht en energie opdoet. Steeds sterker voelt ze het verlangen zowel die stilte als die liefdeskracht te delen met de wereld om haar heen. 

Dit is eigenlijk onze enige morele taak: in zichzelf grote vlaktes van rust ontginnen, steeds meer rust, zodat men deze rust weer uitstralen kan naar anderen. En hoe meer rust er ìn de mensen is, des te rustiger zal het ook in deze opgewonden wereld zijn.

En ergens ben ik zó licht vanbinnen, zo zonder enige verbittering en heb zoveel kracht en liefde in me. Ik wil zo graag blijven leven om de nieuwe tijd te helpen voorbereiden en om dat onverwoestbare in mij behouden over te dragen naar de nieuwe tijd, die zeker zal komen.

Nikolaas Sintobin sj