Weten katholieken om te gaan met humor? - Naar de wortels van de lach (2/3)


Een tijd geleden werd ik voor het weekblad “Kerk en Leven” geïnterviewd over de band tussen humor en spiritualiteit. Ik deel graag enkele uittreksels met u. (2/3)

-       ‘Al lachend zegt de zot de waarheid’, luidt het spreekwoord. Machthebbers, of een instituut als de Kerk, ervaren humor wel eens als een bedreiging.

Dat de Kerk niet altijd met humor overweg kon, komt onder meer treffend tot uiting in Umberto Eco’s roman De naam van de roos, waar een pater een manuscript van Aristoteles over de lach met gif behandelt om te beletten dat iemand het zou lezen. Toch heeft de katholieke Kerk een veeleer sterke traditie als het aankomt op humor. Kluchten maakten deel uit van het rijke roomse leven. En in zijn autobiografie drijft Ignatius, stichter van de jezuïeten, de spot met zichzelf. In de inleiding beschrijft een van zijn gezellen hem als een kleine, kale Spanjaard met pretoogjes.

Ook paus Franciscus maakt geregeld grapjes. Voor hem is het duidelijk dat niet de structuren of de gevestigde orde, maar wel de Blijde Boodschap op de eerste plaats komt. Humor heeft iets subversiefs, maar dat heeft het Evangelie ook. Het dwingt ons om onze gods- en wereldbeelden voortdurend in vraag te stellen.

Reacties

Cilia zei…
Voor mij is humor een levenskracht. ik hoorde het thuis als kind en mijn vader was er een specialist in. Het doet mij verder kijken dan de woorden die ik hoor. Ook mijn vader had op zijn. Ik merk dat ik vaak woorden uitspreek, handelingen stel, waar er zonder dat ik de bedoeling had, om gelachen word. Het is een tweede natuur. Dan komt het beeld van mijn vader voor de geest en dank ik hem. Ook hij has zo van die pretoogjes tot zijn 99° jaar. Heel de familie was bij hem op bezoek en het was niet zo best met hem. Hij vroeg ons: "Wil jij Anna, Stan, Maria en zo de hele familie persoonlijk, ook mij; "Wil jij dat ik 100j zou worden," Ik antwoordde net zoals mijn broers en zussen:"Nee vader zoals je nu bent moet je voor mij geen 100j worden." Wij vertrokken en hij zei; "Tot zondag om 14 00u" De volgende zondag, was ik me aan het klaar maken om hem te bezoeken en ik kreeg telefoon dat mijn onze vader juist gestorven was. Om 14.00 u waren wij allen rond zijn bed Mijn broer zei: "Dat is de laatste 'streek'die hij deed,zijn laatste humor die hij ons kon nalaten."

Meest gelezen

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)

Bidden met de Bijbel - een nieuw boek van Nikolaas Sintobin sj